كارآموزی ساختمان بتنی و بررسی بتن دارای 33 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد كارآموزی ساختمان بتنی و بررسی بتن کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است
مقدمه :
با توجه به اینکه همه ما یک شناخت کلی نسبت به بتن و ساختمانهای بتنی داریم در مقدمه فقط به معرفی خود بتن می پردازیم :
بتن یکی از مصالح ساختمانی است که بویسله آمیختن مخلوط متناسبی از سیمان و مصالح سنگی و آب بوجود می آید. آب و سیمان با ترکیب شیمیایی که به وجود می آورند در میان مصالح سنگی نفوذ کرده و در حقیقت مانند چسب مصالح را به همدیگر می چسباند که این توده سنگی ایجاد شده بتن را تشکیل می دهد .
بتن ماده ای است که چون در مقابل فشار مقاومت بالایی از خود نشان می دهد در ستونها وقوسها مورد استفاده زیادی دارد. اما در مقابل مقاومت کششی پایینی دارد که برای بر طرف کردن این مشکل از آرماتور استفاده می کنند .
مواد تشکیل دهنده بتن:
1.سیمان :سیمان با وزن مخصوص 1300 کیلوگرم بر متر مکعب
2.مصالح سنگی : به صورت درشت دانه و ریز دانه با وزن مخصوص 1700 تا 2200 کیلوگرم بر متر مکعب
3. آب : با وزن مخصوص 1000 کیلوگرم بر متر مکعب
4. مواد مضاف (افزودنیها)
بتن از لحاظ وزن مخصوص به 5 دسته تقسیم می شود:
1.بتن معمولی با وزن مخصوص2300 تا 2400 کیلوگرم بر متر مکعب
2. بتن سبک با وزن مخصوص 1800 کیلوگرم بر متر مکعب
3.بتن سنگین با وزن مخصوص 4800 کیلوگرم بر متر مکعب
4.بتن با دانه های الیافی : این نوع بتن مصالح سنگی ندارند بلکه مصالح الیافی دارند و بیشتر برای لوله های تحت فشار کاربرد دارند.
5.بتن گازی: این نوع بتن علاوه بر مصالح سنگی شامل حبابهای هوا نیزمی باشد که مانند ساچمه عمل می کنند( یعنی هیچ راهی به یکدیگد ندارند).
خود سیمان به دو دسته پرتلند و غیر پرتلند تقسیم می شود. که سیمان پرتلند به 5 تیپ تقسیم می شود که تیپ 1 معمولی تیپ 2 اصلاح شده تیپ 3 زود گیر(پرحرارت) تیپ 4 کند گیر( کم حرارت) تیپ 5 ضد سولفات می باشد.
در آخر بتن هم با توجه به نوع سیمان به 3 دسته تقسیم می شود:
1. بتن با سیمان پرتلند
2. بتن با سیمان غیر پرتلند
3. بتن با سیمان پرتلند و مواد مضاف
مراحل مختلف شروع عملیات ساخت به قرار زیر میباشد که جدا جدا به آنها پرداخته می شود:
مرحله اول : شامل عملیات نقشهبرداری ،بررسی مقاطع كه ارتفاع دار و پیاده كردن در ارتفاع و موقعیت سازه
مرحله دوم : شامل گود بردا ری شالوده سازه
مرحله سوم: شامل اجرای فنداسیون وپی
مرحله چهارم : شامل اجرای اسكلت ،نظیر سقف ،ستون و راه پلهها
مرحله پنجم: شا مل اجرای تاسیسات برورتی و حرارتی و برقی
مرحله ششم : شامل اجرای سفت كاری و آجر چینی و تیغه چینی
مرحله هفتم : شامل اجرای نازك كاری در واحدها
و ....
مرحله اول : شامل نقشه برداری، بررسی مقاطع كد دار و ارتفاع دار و پیاده كردن ارتفاع و موقعیت سازه.
مرحله دوم : شامل گود برداری های شالوده
مهمترین عاملی كه قبل از احداث و ساخت یك سازه در نظر گرفته می شود . موقعیت آن سازه است كه این موقعیت معینی از منطقه و محل احداث (سایت پلان ) و بررسی ارتفاع پی سازه كه سازه بر روی آن بر پا می شود .
در این دو مرحله چون نقشه برداری و گود برداری با هم ا نجام میگیرد . لذا سعی شده هر دو را یك جا توضیح دهیم . البته نباید فراموش شود كه امر نقشه برداری در تمام مراحل ساخت یك بنا صورت میگیرد و در تمام مراحل نقش خود را ایفا میكند.
بعد از مطالعه بر روی خاك منطقه و انجام آزمایشات خاك و پس از اطمینان از ظرفیت باربری خاك و مقاومت فشاری و حد گسیختگی آن شروع به انجا م عملیات نقشه برداری می گردد .
در كارگاه همیشه چند بنچ مارك (Bench wark ) برای انجام كار نقشه برداری وجود دارد به كمك كد ارتفاعی بنچ ماركها مقدار ارتفاع سازه را بر روی خاك پیاده میكنیم . همینطور مقدار زاویهها ، مختصات z,y,x و یا مختصات ( )
طبق نقشه انجام می گیرد.
همینطور اینكه در راستای (ارتفاع ) چقدر باید گود برداری صورت گیرد. با كمك تمام كدها و پیاده كردن آنها بر رو ی زمین شروع به عملیات گود برداری می كنیم . لازم به ذكر است كه از حریم محیط سازه تقریبا ا متر آن طرف تر گود برداری صورت می گیرد (برای راحتی كار) .
در حین عملیات گود برداری روند نقشه برداری نیز ادامه می یابد تا به حد دقیق كف برسیم . این كف تقریبا كف آغاز به كا ر برای ایجاد سازه می باشد.
در اینجا با كوبیدن علامت هایی (نظیر میلگرد ) و یا ریخت گچ كف خاكی یعنی كف بتن مگر آماده می شود . نقشه بردار در حین این كار دوام به چك كردن نقاط میپردازد . بعد از مطمئن شدن از ارتفاع زاویهها و چرخش ها شروع به عملیات فنداسیون وشالوده بر روی خاك میشود . لازم به ذكر است كه خاك باید تراكم لازم را بر ای بنا كردن سازه داشته باشد .
قبل از اجرای پی سازی ، ازچند نقطه مختلف زیر بنا در عمقهای لازم نمونه برداری میشود . در مواردی، به وسیله گمانه زدن خاك را از لایه های مختلف زمین بیرون می آورند و آن را به كمك آزمایشهای مختلف مكانیك خاك مورد بررسی قرار می دهند . با در نظر گرفتن نتایج آزمایشهای مذكور،ابعاد فونداسیون محاسبه ،سپس پی ساخته می شود.
به طور كلی، مقامت خاك برای پس سازی و سا ختن بنا اهمیت بسیار دارد و به اجرای جز به جز آن باید توجه كامل داشته باشیم .
در ساختمانهای یك و دو طبقه و در مواردی سه طبقه ،پی كنی تا سطح زمین سخت ادامه می یابد. تشخیص زمین به تجربه سازندگان بستگی دارد و در آن بیشتر اصول سنتی و تجربی حاكم است.
در پیكنی سطح زیر تمامی پیها باید تراز باشد. در مواردی ،قسمتهایی از زمین نرم است كه این نرمی باید تا سطح زمین برداشته شود.
و به این سبب ،در سطح زیر پی ناهمواریی نیز ایجاد می شود . در مواردی ،امكان شیب تند و یا شیبهای یكنواخت در پی كنی و خاکهای نرم به وجود میآید كه به طور مسلم باید تا سطح زمین گودبرداری شود.
مرحله سوم شامل اجرای فنداسیون و شالوده:
مرحله سوم شامل اجرای فنداسیون و شالوده سازه است. بعد از مرحله خاكبرداری تسطیح زمین و خاكریزی و گودبرداری به مقدار و ارتفاع مشخص، نوبت به اجرای فنداسیون است. روش كار به این صورت است که موقعیت ارتفاعی زیر فنداسیون، محل و جایگاه آنها مشخص شده، اقدام به خط كشی با گچ و قالب چینی میكنند. قالبها به صورتهای فلزی، چوبی و آجری بوده. اما در اینجا ما از قالبهای آجری استفاده میكنیم.
با توجه به نقشه و جزئیات فنداسیون و پی قالبها با آجری گری و ملات گل (برای سهولت در كندن دوباره) چیده شده و آرماتورهای موجود طبق نقشه بریده وبافته میشود. البته قبل از كار گذاشتن میلگردها بتنی به عنوان بتن مگر در كف فنداسیون و شناژها ریخته میشود. بتن مگر بتنی است با عیار سیمان كم (150 كیلوگرم بر متر مكعب) كه باعث جدا شدن بتن از خاك زیر پی میباشد.
باید توجه داشت كه خاك ریزی باید به حد مطلوب تراكم باشد به نحوی كه تمام آزمایشات تراكم و غیره بر روی نمونههای آن انجام شده و قابل قبول باشد. اگر خاك دستی در زیر فنداسیون باشد خاك دستی خارج كرده و ملات گل آهك جای آن ریخته میشود. ضمناٌ باید آهك درون ملات به خوبی شكفته باشد. با ریختن بتن مگر مرز جدایی بین خاك و بتن شالوده مشخص می شود.
برای اینكه بتن ریخته شده در شالوده آب خود را از دست بدهد و یا رطوبت بتن به وسیله خاك و یا قالب كشیده نشود با پلاستیك اطراف قالبها را میپوشانیم. بتن ریخته شده باید در Baching مخلوط میشود. طرح اختلاط بتن (چه بتن سقف، چه كف و چه فنداسیون) در Baching طبق مطالعات قبلی صورت میگیرد.
با توجه به رطوبت ماسه، جنس ماسه، و خصوصیات شن و رطوبت و درجه حرارت و مقدار عیار سیمان اختلاط صورت میگیرد. اختلاط بتن به روش وزنی صورت میگیرد و بتن آماده شده درون mixer ریخته شده و حمل و نقل آن صورت میگیرد و یا در مواردی بتن را داخل بتونیر آماده می کنند.
لازم به ذكر است كه تمامی میلگردها با توجه به اندازه و قطر و طول و فاصله خاموتها و . . .دقیقا"از روی نقشه صورت گیرد و مهندس ناظر برای تحویل فنداسیون قبل از بتن ریزی وضعیت قرارگیری آرماتورها را كنترل می نماید.
Cover برای آرماتورها در جزئیات نقشه ذكر شده اما بطور كلی فاصله میلگردها از قالبها باید نزدیك به 7 سانتیمتر باشد. ارتفاع پاشش بتن از mixer تا محل ریختن بتن نباید از 1 متر تجاوز كند زیرا اختلاط بتن برای اندازه بیشتر از 1 متر به هم میخورد. با ریختن بتن نوبت به ویبره كردن و مراحل تسطیح میگردد (Vibration). ویبرهها باید كاملا درون شناژ و فنداسیونها فرو رود.
بطوریكه حد فاصل هر ویبره 20-50 سانتیمتر میباشد و محل نگهداری مسیر ویبراتور در بتن باید 5 ثانیه باشد كمتر از این مدت ویبره به خوبی صورت نمیگیرد و بیشتر از آن اختلاط به هم میخورد. بعد از ویبراتور سطح بتن را صاف میكنیم. بتن مصرفی در داخل فنداسیونها از نوع بتن تیپ 5 است.
بتن تیپ 5 بتن ضد سولفات است. علت این كار این است كه خاك منطقه (در محل كارگاه) خاكی سولفاتی است و ممكن است آب یا رطوبت سولفاته به بالادست جریان پیدا كند.
بتن ها ظرف مدت چند ساعت اولیه به حالت جامد در میآیند اما بعد از 7 روز یا یك هفته بتن گیرش خود را بدست میآورد و برای 28 روز بتن تقریبا" به گیرش نهایی رسیده است. مقاومت 7 روزه بتن عادی در حدود 70% بتن 28 روزه است.
معمولا در محاسبات 28 روزه كه حدود 95% مقاومت نهایی آن است در نظر گرفته میشود. باید سعی شود در این مدت 7 یا 28 روز تمام مراحل مراقبت از بتن صورت گیرد. در مراقبت باید به دو نكته توجه كرد: 1- رطوبت كافی 2- درجه حرارت مناسب
بهترین حرارت برای نگهداری بتن حدود 13 درجه سانتی گراد است. باید توجه داشت كه بتن ریزی در دمای كمتر از 4 درجه سانتیگراد صورت نمیگیرد، مگر اینكه كارگاه یا كار تحت شرایط و مراقبتهای ویژه باشد. یا از بتن گرمازا استفاده شود یا بتن به نحوی حرارت داده شود. بعد از گیرش بتن فنداسیون و شناژها نوبت به بازكردن قالبها میرسد.
بعد از باز كردن جداره فنداسیون و شناژها را به ماده سیاه رنگ و قیرمانندی به نام پرایمر میپوشانند. این عمل باعث میشود كه رطوبت حاوی اسید و یا مواد قلیایی و یا مواد سولفات كمتر در تماس با دیواره پی باشند. و اثر تخریبی آن كمتر اعمال شود. لازم به ذكر است تمامی آرماتورهای انتظار باید بیرون از فنداسیون زده باشد و قطر طولی آنها از حد معینی كمتر نباشد (این حد 40 برابر قطر آرماتور مذكور میباشد كه برای Overlab اعمال میشود).
بعد از خالی كردن قالبها از میان فنداسیون و شناژها نوبت به ریختن خاك در میان شناژها میرسد. نكته مهم در اینجاست كه بسیاری از نخالههای كارگاهی و یا موادی از این قبیل را به عنوان پر كننده درون پی میریزند. خاك باید از نوع خاك مخلوط باشد. خاكی كه همه نوع سایز دانه در آن وجود داشته باشد. لازم به ذكر است كه برای نشست این خاك مرتبا آن را آبیاری میكنند و مجددا بر روی خاك نشست داده شده خاك میریزند این عمل یعنی آبیاری و خاك ریختن باید آنقدر تكرار شود كه جای نشستی برای خاك نباشد.
تمام لولههای تاسیسات اعم از فاضلاب و غیره باید قبل از اعمال خاكریزی و كرسی چینی دور فنداسیون كار گذاشته شود تا بعدها با مشكل مواجه نشویم. بعد از خاكریزی نوبت به ریختن شن بدون خاك میرسد سطح تمامی شالوده با شن شسته شده پر میشود و بعد از صاف شدن بتن مگر با عیار 150 كیلوگرم بر متر مكعب بر روی آن ریخته میشود. باید توجه كرد كه ارتفاع بتن و شن باید در حدی باشد كه طبق استاندارد نقشه صورت گیرد.
تمامی دور لولههای تاسیسات به مقدار چند سانتیمتر باید خالی از بتن باشد تا بعدها به خاطر خطا در شاقول امكان جابجا كردن آن مهیا باشد. بتن مگر ریخته شده نیز باید برای مدتی آبیاری شود.
مرحله چهارم: شامل اجرای اسكلت نظیر سقف و ستون و راه پلهها:
یكی از مراحل مهم و اجرایی در یك سازه اسكلت آن میباشد. چرا كه اشتباه در كوچكترین مورد میتواند منجر به خرابی یك سازه شود . اهمیت اسكلت و اجرای درست آن در حدی است كه شاید اهمیت دیگر اجزای ساختمان به آن نرسد . به خاطر عدم تكرار و وجود شباهت مراحل اجرای یك سقف و یا ستونهایش را توضیح میدهیم. سقفها به طور مشابهند جز در بعضی موارد مستثنا كه حتما ذكر میشود.
طبق نقشه تمام ستونها با میلگردها و خاموتها بسته میشوند و آنها را با آرماتورهای انتظار فنداسیون (ریشه فنداسیون) Over lab میكنند تا آرماتورهای ستون سرپا شود . برای جلوگیری از پیچیدگی ستونها و در یك امتداد بودن و همینطور عدم خروج از مركزیت از قاعده( چاك لاین Chalk Line) استفاده میشود. بطوریكه امتداد شناژ را از یك طرف و طرف دیگر با ریسمان مشخص میكنند. باید توجه داشت كه ریسمانها در محل تلاقی باید كاملا بر هم عمود باشند جز در جایی كه شناژها مورب و عدم گونیا صورت گرفته باشد.
عمود كردن این ریسمانها یا با گونیا صورت میگیرد و یا از قانون (فیثاغورث) با كمك ریسمان رنگی موقعیت ریسمانها را بر روی كف منتقل میكنیم . خط قرمز وارده بر روی كف كمك می كند تا قالبها چگونه سرپا شود. قالبها را به هم متصل میكنیم. قالب هر ستون از چند تكه تشكیل شده است .
قالبها را به كمك گازوئیل و ماده روغنی دیگر چرب میكنیم و آنها را در كنار ستون قرار میدهیم و چفت میكنیم. چفت شدن قالبها به كمك پین صورت میگیرد. به كمك خط قرمز ناشی از Chalkline قالبها را سرجایش تعبیه میكنیم باید توجه داشت كه ستون نباید خروج از مركزیت داشته باشد. البته در آیین نامه مقدار معینی خروج از مركزیت به دلیل شرایط اجرایی در نظرگرفته شده كه نباید از این حد آیین نامه تجاوز كند.
ستونهای سقفهای بالاتر با شاقول كردن ستون سقف بالایی با ستون سقف پایین كه در كنار سازه قرار دارد، صورت میگیرد. اما ستونهای مركزی را به خاطر عدم توانایی در شاقول كردن به نحوه دیگری كنترل مینمایند. همین ریسمانها میتواند كمك كند تا ستون دقیقا روی ستون پایینی قرار گیرد. از چهار طرف قالب ستون دو طرف را انتخاب میكنیم. دو سر یك طرف با یك سر طرف دیگر باید دارای فاصله یكسان از ریسمان باشد. در غیر این صورت قالب ستون دچار پیچیدگی است و باید گونیا شود.
گونیا تشكیل شده از دو میله فولادی كه به هم قائمه هستند و به قالب ستون چفت میشود كه باعث گونیا شدن قالب میگردد. بعد از مطمئن شدن از اینكه قابل ستون سرجای خود است قسمت پایینی آنرا با گچ زده نگه میدارند كه دارای تكان نباشد.
ستونها در هنگامی كه بتن در هر قالب ریخته میشود باید شاقول باشند (از دو جنب) بنابراین قبل از بتن ریزی قالب ستونها به یك سمت متمایل میشوند. در ستونهای كناری و لبه سازه این تمایل و كج شدن را رو به سمت سازه برقرار میكنند بدین صورت كه با سیم و یا طناب قالب را كمی به سمت درون متمایل میسازند كه بعد از بتن ریزی و انجام شاقول كردن برای شاقول آنها را به سمت بیرون هل بدهند (برای راحتی كار)
بتن سقف وستون باید بتن با عیار 400 باشد. بعد از آماده كردن قالب ستونها نوبت به بتن ریزی میگردد. بتن از Baching داخل mixer ریخته شده و با كمك Poket (پاكت) Tower به بالا برده میشود. Tower مسئول بالا و پایین بردن مصالح در كارگاه است. وسیله حمل بتن بر روی سقفها pocket است. كه ظرفی است با حجم حدود 5/0 متر مكعب كه سرباز است. و ته آن بسته است و به كمك اهرمی باز میشود و بتن به كمك یك هادی به جای مورد نظر ریخته میشود.
Pocketهای ستون با pocketهای سقف متفاوت است زیرا pocket ستون دارای یك هادی برای هدایت بتن به درون ستون است. بتن به كمك یك نفر كه در راس قالب ستون ایستاده به درون ستون ریخته میشود و به كمك یك نفر دیگر عمل ویبره انجام میشود. قابل ذكر است كه شیلنگ و سرشیلنگ ویبره باید تا انتهای قالب ستون برود.
مقدار بتن ریزی در ستون به مقدار 20 سانتیمتر كمتر از راس قالب میباشد. بعد از این عمل ستونها بلافاصله باید شاقول شود. این عمل زمانی باید صورت گیرد كه بتن دچار گیرش نشده باشد . عمل شاقول كردن باید در دو سمت یا دو جنب ستون امتحان شود. قالب ستونها بعد از شاقول شدن باید به نحوی مهار شوند كه بعد ازمدتی ستون شاقولیت خود را از دست ندهد.
بعد از چند روز میتوان قالبهای ستون را باز كرد. برای راحتی كار و پخ خوردن لب ستونها قالبها دارای پخ هستند. بعد از مرحله ستون نوبت به اجرای سقف میگردد. اجرای سقف و آماده كردن آن یكی از اجراهای مهم و حائز اهمیت است. زیرا كه اجرای خوب آن نیاز به نیروی ماهر و متخصص دارد.
برای اجرای سقف به این صورت عمل میشود:
بعد از استحكام و گیرش بتن ستونها میلههای داربستی را تهیه میكنند و آنها را به نحوی بر روی ستونها قرار میدهند که هر ستون با ستون اطراف خود توسط این میلههای داربست در ارتباط باشد . میلههای داربست به كمك شمعهای زیر آن سرپا شدهاند. تقریباٌ به فاصله هر یك متر شمع ایجاد شده بر روی میلههای داربست قالبهای چوبی یا فلزی قرار داده میشود. این قالبها در اصل قالبهای زیر تیرهای اصلی اسكلت است.
بر روی قالبها تیرهای بافته شده طبق نقشه قرار میگیرد. تیرهای بافته شده به آرماتورهای انتظار ستون درگیر میشوند بعد از قرارگیری تیرها نوبت به تیرچهها میرسد.
این نكته نباید فراموش شود كه تمام قالبهای سقف نیز باید چرب شود.
تیرچهها به اندازههای معین و طبق خصوصیاتی كه در نقشه ذكر شده مهیا میشود و مابین تیر بنابر جهت مخصوص به خود در نقشه كار گذاشته میشوند قبل از كارگذاشتن بلوكها باید زیر تیرچهها نیز به وسیله شمع مستحكم شود . با قرارگیری شمع زیر تیرچهها بلوكها قرار داده میشوند شمع باید به نحوی باشد كه از زیر سقف سرنخورند و پایدار باشند.
بلوكها میتوانند سفالی یا سیمانی باشند. برای صرفه جویی در مصرف بتن سفالهایی كه با تیرهای اصلی تماس دارند انتهایشان را با دوغاب گچ میپوشانند تا بتن درون بلوكها سرازیر نشود.
بعد از قرارگیری بلوكها نوبت به قرارگیری میل گردهای حرارتی میرسد كه معمولاٌ این میلگردها در راستای تیرچه فاصلشان 50 سانتی متر و در راستای عمود بر تیرچهها 25 سانتیمتر است. میلگردهای منفی نیز در قسمتهای كنسول نیز قرار داده میشود. نكتهای كه نباید در سقفها فراموش شود قرارگیری جایگاه داكت كولر و همینطور جایگاه تاسیسات حرارتی و برودتی و همچنین محل خروج برق توسط لولههای مرتبط است.
قالبهای مخصوصی برای این امر موجود است. ارتفاع تمام سقفها از كف تا زیر سقف باید یك حد استاندارد كه در داخل نقشه ذكر شده باشد. این ارتفاع در هنگام بستن شمعها باید تنظیم شود بطوریكه هر شمع دارای پیچی است كه طول شمع را بلند و كوتاه میكند این امر باعث بالا و پایین رفتن شمع و بطور كلی تیرچه و بلوك میشود البته 5/0 تا 1 سانتی متر بالا بودن سقف بهتر است. تا به خاطر خیزی كه بعدا دچار میشود مرتفع شود.
بعد از تحویل و كنترل كیفیت توسط ناظرین نوبت به بتن ریزی سقف میرسد.
قبل از بتن ریزی سقف قالبها و سفالها باید كاملاٌ شسته شود. این مورد در بسیاری از جاها رعایت نمیشود. نشستن سقف قبل از بتن ریزی ایجاد ضرر در بتن خواهد کرد. وجود مواردی نظیر گچ خرد شده، خاك رس چسبیده به تیرچه و بلوك، وجود سنگ خورده از مقاومت بتن میكاهد.
البته این نكته فراموش نشود كه قبل از ریختن بتن كلیه آزمایشات بتن برای سقف روی بتن آماده انجام خواهد شد بطوریكه قبل از بتن ریزی سه نمونه مكعبی از بتن تهیه كرده و در همان جا آزمایش اسلامپ روی بتن صورت میگیرد. مقاومت فشاری سه نمونه باید در حد ایده آل و مجاز باشد همینطور اسلامپ نیز باید در محدوده خاص خود باشد.
چنانچه هر یك از آزمایشات فوق و یا آزمایشات دیگر بتن در آزمایشگاه طبق مقررات و آیین نامه نباشد بتن ریزی سقف مورد نظر قابل قبول نمیباشد. در بتن ریزی زمان مهم است همینطور درجه حرارت. ویبره بیش از حد نیز میتواند باعث از بین رفتن اختلاط خوب بتن شود. باز كردن قالبهای زیر سقف امری بسیار خطرناك است. افتادن قالبها و میلههای داربست باعث بروز حوادثی ناگوار میشود لذا استفاده از كلاه ایمنی در حین انجام بسیار ضروریست. مدت زمان باز كردن قالبها نزدیك به 10 روز میباشد. بعد از 24 ساعت از بتن ریزی سقف، باید رطوبت مجدداٌ به بتن داده شود.
باز كردن آب و بستن آن بر روی سقف بسیار عمل شایعی در كارگاه هاست كه كار اشتباهی است. آب دادن بتن باید بصورت پاشش و باران گونه صورت گیرد. در لبههای سقف از قالبهایی استفاده میشود كه بتن لبه یا دیوار صاف و در شاقولیت سقف پایین باشد بطوریكه لبه سقف بالا نه از سقف پایین جلوتر آمده باشد و نه عقبتر رفته باشد. زیرا در هنگام سفت كاری بنا با مشكل عدم شاقول بودن دیوار مواجه شویم.
در سقف آخر دیگر آرماتور انتظاری برای ستون وجود ندارد. مقدار آرماتورهای اضافی ستونها نیز خم شده و داخل سقف پوشانده میشوند به جز چهار ستون راه پله كه آرماتورهای انتظار برای ستون سقف راه پله وجود دارد.
قالب بتن راه پلهها نیز تقریبا شبیه سقف است. به این صورت كه قالبهای راه پله آماده میشود و با شمعهایی زیر آن محكم میشود. مش آرماتور راه پله طبق نقشه بافته و كار گذاشته میشود. در راه پله زاویه خیلی مهم است .
وجود یك اسكلت راه پله باعث راحتی كار در پیاده كردن راه پله و با مشكل مواجه نشدن عملیات سفت كاری خواهد شد.
مرحله پنجم: شامل اجرای كامل تاسیسات برودتی و حرارتی و برقی و . . .
یكی از عواملی كه در رفاه استفاده كنندگان یك ساختمان نقش مهمی دارد تاسیسات برودتی و حرارتی و برقی میباشند. چنانكه اگر یك سازه با آخرین روشهای طراحی بناگردیده باشد و تمام متدهای معماری و زیبایی برای آن منظور شده باشد اما اگر در قسمت تاسیسات برودتی و حرارتی نقص داشته باشد. باعث عدم رفاه ساكنین خواهد شد.
در اجرا بعد از مرحله اسكلت نوبت به اجرای تاسیسات میگردد البته این نكته نباید فراموش شود كه بسیاری از قسمتهای تاسیسات در مراحل بعدی كار یعنی مابین مراحل نازك كاری و سفت كاری نیز صورت میگیرد. اما به دلیل اشاره كردن موضوع سعی میكنیم همه را به اجمال در این قسمت توضیح دهیم. به عبارت دیگر اجرای تاسیسات همراه با مراحل اجرای سفت كاری و نازك كاری میباشد.
لولههای فاضلاب و لولههای شوفاژ و داكتهای كولر بلافاصله بعد از اسكلت شروع به كار میكند. سیستم حرارتی و برودتی ساختمانها به وسیله شوفاژ صورت میگیرد كه در اصطلاح شوفاژخانه در زیرزمین آپارتمان قرار دارد. لولههای تاسیسات از جنسPVC است. لولههای فاضلاب نیز از جنس PVC است.
همینطور برای فاضلاب لولهای قرار دارد كه بوی ناشی از فاضلاب را به خارج از محیط واحد منتقل میكند. سر این لوله توری تعبیه می شد كه باعث جلوگیری از ورود حشرات شود. لوله ناشی از بوی فاضلاب باید حتما حداقل 1 متر بالاتر از كولر در پشت بام تعبیه گردد. تا بوی ناشی از فاضلاب به وسیله كولرها به سمت واحدها كشیده نشود.
در توالت و حمام حتما باید شترگلویه ایجاد شود. شتر گلو باعث جلوگیری از بوی بد در ساختمان میشود. چون شتر گلو برای مدت زیادی آبرا درون خود نگه میدارد و مسیر جریان هوای لوله به درون را مسدود میكند. شتر گلوها باید همیشه تراز باشند نه زاویهدار كه آب آنها به یك سمت نرود.
بعد از نصب كانال كولر و دریچههای آن و همینطور نصب لولههای فاضلاب و آب نوبت به برق كشی در ساختمان میرسد. برق كشی توسط نیروی متخصص و تكنسینهای مجرب صورت میگیرد. این مرحله در مرحله سفت كاری انجام میشود. لولههای نگهدارنده سیمهای برق از نوع خرطومی میباشد. تمام پریزها برق وتلفن در هنگام نازك كاری تعبیه می شود .
پس از انجام لوله كشی كلیه لوله ها و متعلقات آن باید حداقل 4 ساعت به طور دقیق تحت فشار 6 اتمسفر قرار گیرد در این زمان چنانچه لوله و یا متعلقات آن ترك برداشته و یا سوراخ باشد، آب از آن ناحیه بیرون میزند كه با عوض كردن آن قسمت و آزمایش مجدد نقص برطرف خواهد شد.
پس از انجام تحت فشار قرار دادن لولهها، آنها را به دو شكل عایقكاری میكنیم:
الف: عایقكاری با نواركشی نوارهای كاغذی ضخیم كه یك طرف آن اندود قیری دارد و با رعایت مارپیچ و اورلب انجام شود. در این روش، سطوح لوله كشی و متعلقات آنها به طور دقیق و مطمئن پوشش داده میشود. و در مقابل نفوذ رطوبتهای خارجی در اطراف لولهها عایقی اصولی به وجود میآورد. این نوارها كیفیتی دارند كه حتی لولههایی كه دائم آبگرم از آنها عبور میكند نیز خاصیت عایق بودن خود را از دست نمیدهند.
برای لوله های آب سرد از نوارهای عایق با پوشش دوطرفه و برای لولههای آب گرم از نوع عایق یكطرفه استفاده میشود. امروزه از نواركشی پرایمر جهت عایق سازی لولهها در آبرسانی استفاده فراوان میشود.
در بعضی موارد كه سطح خارجی (مانند كف سازی) و دیوارهای اطراف لوله كشی مرطوب به نظر میرسد، پس از آزمایش فشار، اطراف لولههای آب سرد را با قیر مذاب عایقكاری میكنیم. این عمل لولهها را در مقابل اثر رطوبت در تمام عمر ساختمان محافظت میكند. كانال كشی اطراف لولهها به طور سرتاسری و به فاصله 10 سانتیمتر با پوشش دادن آنها به شكل اصولی اجرا میشود. این امر از امور مهم در مساله حفاظت دادن لولههاست.
اجرای اصولی لولههای فاضلاب به شرح آمده است: قطعات یكنواخت را با نشست راستا (نری) در خزانه (مادگی) استقرار میدهیم. كنف پیچیده شده را به روغن و یا الیف آغشته میكنیم و با فشار دادن و كوبیدن قلم و چكش، اطراف خزانه را پر میكنیم.
معمولا لولههای فاضلاب را تحت شیب مناسب به طرف مادرچاه هدایت میكنیم. پس از انتخاب بلندترین نقطه لولهای به ارتفاع 5/1 متر و با قطر مشخص از نوع لولههای فاضلاب به شكل عمودی نصب میكنیم. لولههای فاضلاب از نوع پلیپروپیلن میباشد.
زانوی انتهایی را كه درون چاه فاضلاب و یا به حوضچه منهول ختم میشود، با ملات ماسه و سیمان و یا گچ طوری مسدود میكنیم كه بعد بتوانیم مصالح به كار رفته را براحتی از لوله خارج كنیم. روی مصالح به كار رفته، سرزانو را پلاستیك قرار میدهیم وبا طناب، محكم میبندیم تا از چكه كردن آب جلوگیری شود. با شیلنگ، آب را در لوله عمودی كه جهت آزمایش نصب شده است، سرازیر میكنیم. تا تمامی لولهها و متعلقات آنها و همچنین خود لوله آزمایش نیز از آب پر شود (مرتفع انتخاب كردن لوله، جهت فشار آب در لولهها میباشد).
به طوری كه گفته شد، با پر شدن چاه و بالا آمدن فضولات، سرچاه كاملاٌ خیس میشود. اگر طوقه چینی وجود نداشته باشد خطر ریزش دارد در این حالت امكان فروكش كردن دیوارها و بنا نیز وجود دارد. اگر چاه پر شده باشد، آنرا تخلیه و اطراف آن را بترتیب زیر طوقه چینی میكنیم.
مقنی اطراف چاه را به عرض یك متر و به ارتفاع 5/1 متر برمیدارد. پس از خشك شدن سطوح برداشته شده با ملات ماسه و سیمان و آجر آبخوار به طور غوطهای و با رعایت پیوند، دیوارهای عریض و مدور در چند رج چیده میشود.
با رعایت پیوند و پیش گذاری رج ها كه به آن سله میگویند دهنه چاه را در هر رج به اندازه 3 تا 4 سانتیمتر جمع میكنیم تا به اندازه قطر زیر گلدان حدود 30 سانتیمتر برسد . ته گلدان را به اندازه قطر لوله و زانوی فاضلاب سوراخ میكنیم و روی رج پیش آمده مستقر میسازیم. سپس، اطراف آن را با رعایت پیوند، رج به رج به شكل پس نشین میچینیم. پس از استقرار لوله فاضلاب و زانو در وسط گلدان، طوقه چینی با رعایت پیوند به شكل استوانه بنا میشود.
فاصله زانو تا سوراخ گلدان به اندازه 15 تا 20 سانتیمتر برای عبور لوله تخلیه به درون چاه میباشند. كلاف نگهدارنده در پوش بتونی را میسازیم. درپوش بتنی كه دستگیره متحرك دارد، از درون بوش میگذرد و سرچاه را میپوشاند...
برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید