پاورپوینت ايوان کيفي، محمدتقي بن عبدالرحيم

توضیحات پروژه

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت ايوان کيفي، محمدتقي بن عبدالرحيم دارای 35 اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل مي باشد و در فايل اصلي پاورپوینت ايوان کيفي، محمدتقي بن عبدالرحيم،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت ايوان کيفي، محمدتقي بن عبدالرحيم :

محتویات

ولادت

شیخ محمدتقى بن عبدالرحیم (محمد رحیم) تهرانى، ایوان كیفى ورامینى حائرى اصفهانى در حدود سال 1185 تا 1187 هجرى قمرى به دنیا آمد.

پدرش مرحوم محمد رحیم بیک (متوفاى 1217 قمرى) اهل ایوان كى یا ایوان كیف تهران و از بزرگان ایل استجلو یا استاجلو بوده و مدتى نیز والى آن منطقه بوده و سپس در اصفهان ساكن شده است.

مادرش دختر الله‌ویروى بیك بیگدلى از خوانین محترم کرمانشاه و خواهر زن آقا محمد على کرمانشاهى، ارشد پسران آقا محمدباقروحید بهبهانى است و خواهرش همسر آقا احمد نو وحید بهبهانى و صاحب كتاب مرآت الأحوال است. به همین مناسبت خانواد مسجد شاهیان اصفهان با خانواد امام جمعه‌هاى کرمانشاه خویشاوندى پیدا مى‌كنند. (به نقل از كتاب علماى اصفهان)

شیخ محمدتقى از رؤساى علما و مجتهدین و بزرگان فقها و مدرسین و زاهدین زمان خود بود كه در فقه و اصول صاحب آرا و افكار مشهورى است. فقیهان و اصولى‌هاى بعد از او پیوسته پیرامون افكار و اقوال او به بحث و تحقیق پرداخته‌اند و از آنها متأثر گردیده‌اند.

وى با هم علم و فضیلتى كه داشت در تمام عمر خود گرفتار ضعف و پریشانى و اختلال معاش بود، ولى با عفت و مناعت طبع زندگى مى‌كرد.

تحصیلات

شیخ محمدتقى اصفهانى در جوانى پس از تكمیل مبادى و مقدمات همراه پدرش به عتبات عالیات مى‌رود.

در كاظمیه از سید‌‎محسن اعرجى، معروف به محقق كاظمى (متوفاى 1227 قمرى) و در كربلا از محضر پر بركت درس استاد وحید بهبهانى (متوفاى 1205 قمرى) و سید‌‎على، صاحب كتاب ریاض المسائل(متوفاى 1231 قمرى) استفاده نموده آنگاه به نجف اشرف مشرف گردیده و از درس علام بحر العلوم و سید‌‎محمد مهدى صاحب المصابیح (متوفاى 1212 قمرى) استفاده نمود.

ایشان پس از رحلت آن استاد گرانقدر، به حلق درس شیخ جعفر كبیر، کاشف‌الغطاء (متوفاى 1228 قمرى) پیوسته و از خواص او گشت و سرانجام دختر شیخ جعفر را كه زن عالمه و فاضله‌اى بود به همسرى گرفت.

بازگشت به وطن

او پس از وصول به مقام عالى اجتهاد در كسب اجازه از اعقاب خانواده در حدود سال 1220 به ایران مهاجرت كرد. شیخ محمدتقى ابتدا به مشهد مقدس رضوى رفت و در خان یكى از اعقاب خانواد حاج میرزا هدى، مشهور به شهید ثالث مدت شش ماه میهمان بود. سپس به یزد رفته و مدتى نیز در آنجا ماند، اما سرانجام به اصفهان رفت.

در ابتداى ورود به اصفهان، در محل احمدآباد رحل اقامت افكنده در مسجد ایلچى نماز مى‌خواند. پس از چندى به محل واقع در جنوب غربى مسجد شاه نقل مكان كرده و تا آخر عمر در این مسجد به اقام جماعت و تدریس پرداخت و تا كنون نیز خاندان ایشان در آنجا ساكن بوده و به آقایان مسجد شاهى شهرت دارند.

با شروع تدریس او به تدریج قدرت علمى و دقت نظرش در همه جا زبانزد شد به طورى كه در مجلس درسش حدود سیصد نفر طلبه حاضر مى‌شدند كه در بین آنان بزرگانى از علم و فضیلت همچون میرزاى شیرازى معروف، شیخ محمدحسین، صاحب كتاب الفصول الغرویه و برادر صاحب ترجمه، سید‌‎حسن مدرس و شیخ مهدى كجورى دیده مى‌شد.

خاندان

خاندان شیخ محمدتقى عموماًاهل فضل بوده‌اند. شیخ جعفر کاشف‌الغطاء داراى چندین نفر داماد بوده كه همگى عالم و فقیه و از بزرگان دانشمندان زمان خود بوده‌اند و عبارتند از: شیخ محمدتقى اصفهانى، آقا سید‌‎صدرالدین عاملى، آقا محمدباقربن محمدباقرهزار جریبى، شیخ اسدالله بن اسماعیل كاظمینى صاحب كتاب مقابیس.

شیخ آقا بزرگ تهرانى در مورد خاندان شیخ محمدتقى این چنین مى‌گوید: «آل صاحب حاشیه بیت علم جلیل فی الأصفهان، یعد من أشرفها و أعرقها فی الفضل. فقد نبغ فیه جمع فطاحل العلماء و رجال‌الدین الأفاضل، كما قضوا دوراً مهماً فی خدمه الشریعه و ناولوا الریاسه العامه لا فی الأصفهان فحسب، بل فی إیران مطلقاً».

فرزندان

فرزند او محمدباقربن محمدتقى اصفهانى (متوفاى 1301 قمرى) از اعاظم علما و فقهاى زمان خود بود. او از شاگردان مبرز شیخ انصارى (متوفاى 1281 قمرى) و شیخ حسن بن جعفر کاشف‌الغطاء (متوفاى 1323 قمرى) و صاحب جواهر (متوفاى 1266 قمرى) مى‌باشد. او در مدت چهل سال امامت جماعت و تدریس در مسجد شاه اصفهان را عهده‌دار بود و از ابتداى اقامت در اصفهان به اقام حدود و امر به معروف و نهى از منكر همت گماشت.

در مجلس درس او شاگردانى همچون سید‌‎اسماعیل صدر، محمد كاظم یزدى صاحب حاشی مكاسب، شیخ الشریعه اصفهانى و فرزندش محمدتقى بن محمدباقرحاضر مى‌شدند. (أعیان الشیعه ج 7 ص26)

شیخ محمدتقى بن محمدباقر(متوفاى 1332 قمرى) معروف به آقا نجفى از بزرگان و مجتهدین زمان خود و صاحب کتاب‌هاى أنوار العارفین، لب الأصول، بحر الأنوار و... مى‌باشد.

همچنین شیخ محمدحسین بن محمدباقراصفهانى (متوفاى 1308 قمرى) و شیخ محمدباقربن شیخ محمدتقى بن شیخ محمدباقراصفهانى و شیخ اسماعیل بن محمدباقربن شیخ محمدتقى اصفهانى از بزرگان علم و فضیلت در این خاندان مى‌باشند.

از دیگر بزرگان، شیخ رضا بن شیخ محمدحسین بن محمدباقراصفهانى است كه آقا بزرگ تهرانى راجع به او این چنین مى‌گوید «كان مجتهداً فی الفقه، متبحراً فی الأصول، متضلعاً فی الفلسفه، خبیراً بالتفسیر، بارعاً فی الكلام و العلوم الریاضیه». (مستدركات أعیان الشیعه ج 6 ص165 به نقل از آقا بزرگ تهرانى)

زنان اندیشمند

در بین این خاندان زنان عالمه و با فضیلتى همچون سیده ربابه سلطان بیگم دختر سید‌‎محمد على معروف به آقا مجتهد، دختر سید‌‎صدرالدین عاملى، همسر محمدباقربن محمدتقى اصفهانى، و همسر شیخ محمدتقى اصفهانى دختر عالم کاشف‌الغطاء دیده مى‌شوند.

دیگر بزرگان

برادر صاحب ترجمه شیخ محمدحسین بن عبدالرحیم اصفهانى صاحب كتاب الفصول الغرویه، محقق، مدقق و یگان عصرش بود. كتاب با ارزش الفصول الغرویه و نظریات شیخ محمدحسین اصفهانى همواره مورد توجه علماى بعد از او بوده است.

فرزندان او، محمدباقربن محمدحسین اصفهانى، عبدالحسین بن محمدحسین اصفهانى و عبدالرحیم بن عبدالحسین اصفهانى (متوفاى 1367 قمرى) نیز، از فضلا و مجتهدین زمان خود بوده‌اند.

سخن بزرگان

گفتار پیرامون شخصیت علمى صاحب حاشیه بسیار است كه به چند نمون آن اشاره مى‌شود:

در روضات الجنات اینطور آمده است: «فأصبح أفضل أهل عصره فی الفقه و الأصول بل أبصر أهل وقته بالمعقول و المنقول و صار كأنّه المجسم فی الأفكار الدقیقه و المنظم من الأنظار العمیقه أستاداً للكل فی الكل، و فی أصول الفقه على الخصوص و جنات الفضل الدائمه الأكل فی مراتب المعقول و المنصوص.» (روضات الجنات ج 2 ص123)

در الفوائد الرضویه: «شیخ عالم فاضل محقق مدقق قدوه المحققین و ترجمان الأصولیین صاحب تعلیق كبیره بر معالم‌الدین موسوم به هدایه المسترشدین.» (الفوائد الرضویه ص434)

تألیفات

1 - هدایه المسترشدین فی شرح معالم‌الدین، منظور از حاشی شیخ یا حاشی مطلق در میان كتب اصولى، همین كتاب است.

شاگردان

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید