پايايي ارزيابي ها از اختلالات اسکيزوافکتيو در مقايسه با اسکيزوفرني، اختلال دوقطبي، افسردگي تک قطبي – فراتحليل و بررسي نظام مند

توضیحات پروژه

این مقاله، ترجمه شده یک مقاله مرجع و معتبر انگلیسی می باشد که به صورت بسیار عالی توسط متخصصین این رشته ترجمه شده است و به صورت فایل ورد (microsoft word) ارائه می گردد

متن داخلی مقاله بسیار عالی، پر محتوا و قابل درک می باشد و شما از استفاده ی آن بسیار لذت خواهید برد. ما عالی بودن این مقاله را تضمین می کنیم

فایل ورد این مقاله بسیار خوب تایپ شده و قابل کپی و ویرایش می باشد و تنظیمات آن نیز به صورت عالی انجام شده است؛ به همراه فایل ورد این مقاله یک فایل پاور پوینت نیز به شما ارئه خواهد شد که دارای یک قالب بسیار زیبا و تنظیمات نمایشی متعدد می باشد

توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل مي باشد و در فايل اصلي پايايي ارزيابي ها از اختلالات اسکيزوافکتيو در مقايسه با اسکيزوفرني، اختلال دوقطبي، افسردگي تک قطبي – فراتحليل و بررسي نظام مند،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

تعداد صفحات این فایل: 27 صفحه

اختلال اسکیزوافکتیو، تشخیص رایجی در شیوه های بالینی است اما از زمانیکه شناخته شده است، وضعیت آن در طبقه بندی بیماری های سیستمیک موضوع بحث برانگیزی بوده است. هرچند که قابلیت اطمینان در تشخیص آن اهمیت بالایی دارد، اما چنین گزارش شده که این اختلال پایایی کمی در میان ارزیابی ها دارد. با اینحال شواهدی مبتنی بر شیوه های موجود در فراتحلیل ها و بررسی های نظام مند، وجود ندارد. ما با استفاده از جستجوی بسیار حساس متون و مقالات در inMedline، Embase و PsycInfo، پژوهش هایی که به بررسی پایایی ارزیابی ها در اختلالات اسکیزوافکتیو در مقایسه با اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، و افسردگی یک قطبی می پردازند را شناسایی کردیم. از بین 4126 پرونده ی یافت شده، 25 پژوهش که بررسی 7912 بیمار پرداختیم که توسط ارزیابی هایی مختلف تشخیص داده شده بودند. پایایی ارزیابی های اختلالات اسکیزوافکتیو در حد متوسط بود (تخمین فراتحلیلی کاپای کوهن، 0.57 بود [95% CI:0.41-0.73]، و این تا حد زیادی کمتر از تخیص اصلی او بود (تفاوت در کاپا بین 0.22 و 0.19 بود). اگرچه عدم تجانس قابل ملاحظه ای داشتیم، اما تحلیل ها نشان داد که پایایی ارزیابی های اختلالات اسکیزوافکتیو بطور پیوسته در اکثر قریب به اتفاق پژوهش ها، کمتر بود. این نتایج در زیرگروه ها و تحلیل های حساسیت (برای نمونه تشخیص دستی استفاده شد) و همچنین در فرارگرسیون ها (برای نمونه سال انتشار) و تحلیل های جهت گیری پژوهش ها نیز برقرار بود. به لحاظ بالینی، نتایج بیانگر اهمیت ویژه ی ارزیابی مجدد در بیماران با تشخیص اختلالات اسکیزوافکتیو بود. آنها به کمی سازی تأثیر بالینی گسترده ی پایایی کمتر ارزیابی ها نیز پرداختند، این با فراتحلیل های پیشین که قابلیت اطمینان پایینی را برای "تست-تست مجدد" نشان می دادند، همخوانی داشتند.
کلیدواژه ها: اختلالات اسکیزوافکتیو | قابلیت اطمینان | بین ارزیابی ها | کاپا | بررسی های نظام مند | فراتحلیل

Interrater reliability of schizoaffective disorder compared with schizophrenia, bipolar disorder, and unipolar depression – A systematic review and meta-analysis

Hanno Santelmann a, Jeremy Franklin b, Jana Buhoff a, Christopher Baethge a,

Schizoaffective disorder is a common diagnosis in clinical practice but its nosological status has been subject to debate ever since it was conceptualized. Although it is key that diagnostic reliability is sufficient, schizoaffective disorder has been reported to have low interrater reliability. Evidence based on systematic review and metaanalysis methods, however, is lacking. Using a highly sensitive literature search in Medline, Embase, and PsycInfo we identified studies measuring the interrater reliability of schizoaffective disorder in comparison to schizophrenia, bipolar disorder, and unipolar disorder. Out of 4126 records screened we included 25 studies reporting on 7912 patients diagnosed by different raters. The interrater reliability of schizoaffective disorder was moderate (meta-analytic estimate of Cohens kappa 0.57 [95% CI: 0.41–0.73]), and substantially lower than that of its main differential diagnoses (difference in kappa between 0.22 and 0.19). Although there was considerable heterogeneity, analyses revealed that the interrater reliability of schizoaffective disorder was consistently lower in the overwhelming majority of studies. The results remained robust in subgroup and sensitivity analyses (e.g., diagnostic manual used) as well as in meta-regressions (e.g., publication year) and analyses of publication bias. Clinically, the results highlight the particular importance of diagnostic re-evaluation in patients diagnosed with schizoaffective disorder. They also quantify a widely held clinical impression of lower interrater reliability and agree with earlier meta-analysis reporting low test-retest reliability.
Keywords: Schizoaffective disorder | Reliability | Inter-rater | Kappa | Systematic review | Meta-analysis

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید