مقاله طلا (GOLD) دارای 125 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله طلا (GOLD) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله طلا (GOLD)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
مقدمه
برای قرن ها، طلا به ویژگی های منحصر به فرد، نایابی، زیبایی، و عدم فناپذیری، مورد توجه همیشگی انسانها بوده است. كشورها طلا را به عنوان ذخیره ثرونت ووسیله ای برای تبادل معاملاتیپذیرفته اند و افراد برای كسب اطمینان از تغییرات و عدم ثبات پولهای كاغذی، همواره بدنبال خرید و ذخیره طلا بوده اند. در حال حاضر، معاملات طلا بجای شیوه های سنتی استفاده از شمش، سكه و جواهرات، در بازارهای بورس بین المللی صورت می گیرد. قراردادهای سلف خرید و فروش طلا، از ابزارهای معاملاتی با ارزش هستند كه تولید كنندگان تجاری و مصرف كنندگان طلا از آنها استفاده می كنند.
طلا در طبیعت به صورتهای مختلفی یافت می شود: در تركیبات نقره و سرب، رگه های كوارتز، طلای بستر رودخانه و یا به همراه سولفیدها، در آب شور مقادیر قابل توجهی طلا یافت می شود اما استحصال آن مقرون به صرفه نیست.
تلاشهای اولیه برای كسب طلا از هنگام اولین سفر دریایی كریستلف كلمب صورت گرفت. از سال 1492 تا 1600، كشورهای آمریكایی شمالی و جنوبی و جزایر واقع در كارائیب بیشترین میزان استخراج طلا را داشتند و معاملات تجاری عمدتا توسط این كشورها انجام می شود. در اواسط قرن 17، كلمبیا، پرو، اكوادور، پاناما، و جزایر اطراف آن بیش از 61% از طلای كشف شده جدید را در اختیار گرفتند. در قرن 18، این كشورها 80% طلای جهان را عرضه می كردند.
پس از اكتشاف طلا در كالیفرنیا در سال 1848، آمریكای شمالی به عنوان بزرگترین تولید كننده و عرضه كنده طلای جهان شناخته شد. از سال 1850 تا 1875 مقدار اكتشاف طلا در جهان از 350 سال گذشته آن، بیشتر شد و در سال 1890، رگه های یافت شده طلا در آلاسكا و یونان مهمترین منابع طلا شناخته شدند و تنها اندك زمانی پس از آن، طلا در آفریقا كشف شد و امروزه، بزرگترین تولید كنندگان طلا : آفریقای جنوبی، ایالات متحده آمریكا، استرالیا، كانادا، چین، اندونزی و روسیه هستند.
ایلات متحده آمریكا، اولین نقش رسمی مبادلاتی طلا به عنوان پولرا در سال 1792 اجرا كرد و كنگره پشتوانه پول كشور را با دو فلز طلا و نقره تعیین نمود. طی ركود بزرگ اقتصادی در دهه 1930، بیشتر كشورها برای تثبیت بیشتر وضعیت اقتصادی، پول خود را از طلا جدا كردند، بار دیگر، در سال 1944 طلا به سیستم پولی بازگشت و آن زمانی بود كه معاهده (Bertton Woods) ارزش پول كاغذی كشورهای جهان را با دلار آمریكا تعیین كرد كه خود دلار نیزپشتوانه طلا را بخود گرفت. این معاهده تا سال 1971 پایدار بود و سرانجام نیكسون، رئیس جمهور وقت آمریكا، بالغو این قرارداد، به تسلط طلا بر دلار پایبان دادژ در حال حاضر، قیمت طلا به صورت آزاد و با چرخه عرضه و تقاضا تعیین می شود و عوامل سیاسی و اقتصادی در تغییر است قیمت آن نقش دارند.
طلا یكی از كالاهای تجاری حساس و حیاتی است. از ویژگی های این فلز قیمتی می توان به این موارد اشاره كرد: بهترین هدایت كننده الكتریسیته، مقاومت بسیارزیاد در مقابل خوررگی و نیز یكی از مواد پایه كه در تركیبات شیمیایی و ابزارهای جدید مورد استفاده قرار می گیرد.
در حال حاضر طیف وسیعی از شركتهای معدنی، تولید كنندگان، بخشهای صنعتی و مصرف كنندگان در معاملات طلای بازارهای بورس جهانی فعالیت دارند و از آنجایی كه بطور سنتی، طلا ثروت و سرمایه محسوب می شود، بسیار از سرمایه گذاران اقدام به تبدیل بخشی از سرمایه های خود به این فلز گرانبها و خرید و ذخیره آن می نمایند.
1- تاریخچه طلا
طلا اولین عنصری است كه انسانها تحت عنوان فلز آنرا شناختند. در اواخر عصر حجر و آغاز قرن نو سنگی ( عصر حجر جدید neolithic ، 8000 سال قبل از میلاد مسیح) آب وهوای جهان تا حد زیادی تغییر كرد. نواحی زیادی خشك شدند، و ناگزیر به ایجاد اقامتگاههای دائمی در اطراف رودخانه هایی مثل فرات، دجله و نیل گشتند. اولین یافته های باستانشناسی كه به مصر باستان و بین النهری باز می گردد، حكایت از آن دارد كه سومریان در 3000 سال قبل از میلاد در آنجا مقیم بودند. یافته های مهمی نزدیك وارنای جدید، mosern Varna در كرانه سواحل دریای سیاه در بلغارستان به دست آمده است.
ابتدا از طلا در مذهب هنر و Insian Vedanta (1000 سال قبل از میلاد) و نوشته های هرودوتوس Herodotus (484- 425 سال قبل از میاد) و وصیت نامه های قدیم (1000 سال قبل از میلاد) نام برده شد.زمان قبل از میلاد مسیح مصر اصلی ترنی كشور دارنده طلا بود و این وضع را تا 1500 قبل از میلاد حفظ كرد. تولید طلا در 1300 سال قبل از میلاد به حد اعلاء خود رسید. در آن زمان اولین قوانین تولید طلا با مجوز انحصاری فرعون وضع شد. در 2700 سال قبل از میلاد از حلقه های طلا به عنوان پول استفاده می شد؛ اولین سكه های طلا در 600 سال قبل میلاد به ظهور رسید.
منشاء طلای استفاده شده توسط مصریان نامشخص است. بخش عمده آن به نظر می رسد از حبشه در مصر باستان آمده باشد اما مقادیر قابل توجهی در پی سفرهای مكرر به پونت“Punt”وارد شد. ایالات حاص بهرهمند از طلا در مصر بر روی كشورهای همسایه اثر گذاشتند. كشور او فیرophir ذكر شده توسط حضرت سلیمان كه در قرن 10 قبل از میلاد بر اسرائیل حكومت می كرده، به عنوان منشاء طلا می تواند معادل پونت باشد. اما هندوستان غیر ممكن است فروشنده و عرضه كننده بوه باشد.
تجارت طلای مصریان بخصوص تحت انگیزه دریانوردی فینیفیه ای ها و رومی ها توسعه یافت. گرچه مصر اصلی ترین كشور ارائه دهنده طلا تا تقریباً یكسال قبل از میلاد بود، با این همه طلا در مناطق دیگری همچون هندوستان india، ایرلند Ireland ، بوهمیا Bohemia ، كوههای كارپاتیان، Carpathian Mountains ، گاال Gaul در Iberian peninsula و caucasus پیدا و استفاده می شد.
حتی در زمانهای قدیم مالكیت طلا از حاكمی به حاكم دیگر از راه فتح منطقه و مجموعه قبایل تغییر می كرد. الكساندر، Alexander بزرگترین مالك طلای هند و نیز بخشهای مهمی از گنج فراعنه بود. رومیها فلز كمی در نواحی خود داشتند اما سفرهای نظامی آنها مقادیر زیادی را به صورت غنیمت جنگی برای آنها به ارمغان آورد؛ آنها همچنین از ثروت های معدنی كشورهای تحت سلطه به خصوص اسپانیا كه بش از 40000 برده در آن به معدنكاری گمارده شده بودند بهره برداری می كردند.
تجمع شمش ها و سكه های طلا به مقدار وسیعی رسید. سپس، طلای بیشتری برای كالاهای تجملاتی استفاده شد و در پایان امپراطوری رم كاهش طلا پدیدار گشت.
با ظهور مسیحیت در اروپ در زمان قرون وسطی تلاش برای یافتن طلا كاهش یافت. علاوه بر این، تا آغاز قرون وسطی هیچ قدرت سیاسی غالبی برای سازماندهی تولید طلا در مقایس زیاد وجود نداشت. در اروپا تنها رسوبات كوههای Alps, Carpathians , Sudeten اهمیت داشتند خارج از اروپا طلا در هند، ژاپن و سیبری تولید می شود.
در پی كشف آمریكای جنوبی توسط اسپانیائیها در اواخر قرن پانزدهم، آنها مقادیر قابل توجهی طلا را از این جهان جدید به اروپا منتقل كردند. اگر چه فاتحان، صنعت معدنكاری عظیمی را در آمریكای مركزی تأسیس كردند، اما تلاشهای آنا برای افزایش تولدی طلا با موفقیت همراه نبود؛ اكثر یافته ها متشكل از نقره بود. این امر تا كشف رسوب در بریل ادامه داشت، در برزیل افزایشا قابل تومجه تولید طلا گزارش شد. این رسوبات از سال 1725 تا حدود 1800 استخراج شد.
بعد از حدود سال 1750 طلا درمقیاس زیادی در گل و لای های شرقی كوههای اورال استخراج شد. در سال 1840، طلای رسوبی در سیبری كشف شد. رسوبات روسیه توسط سزار، Czars و مالكان زمین كه باید مالیاتهایشان را با طلا بپردازند استخراج گردید. روستها تقریباً یك پنجم محصول طلای جهان را تولید كردند این نسبت تا به امروز حفظ شد.
كشف طال در كالیفرنیا در سال 1848 تولید طلا را تا حد زایدی افزایش داد. قوانین خاص در بخشهای غری ایالات متحده وضع شد كه به معندنكاران خصوصی حق مسلی را در مورد معادن می داد. این ضوع ادامه داشت تا وقتی كه رسوبات طلا در استرالیای شرقی (1851)، نوادا Nevada (1859)، كلرادو (1875)، آلاسكا (1886)، نیوزیلند و استرالیای غربی (1892)، و كانادای غربی ( 1896) یافت شد. به هر حال، این رسوبات خیلی زود اهمیت خود را از دست دادند.
قوی ترین انگیزه ها مستعد تولید طلا بود بواسط اكتشاف میادین طلا در “وایت واتر زراند”، Wit watersrand در آفریقای جنوبی در سال 1885، این رسوب بسیار غنی ظاهراً استخراج بهتری را در آینده تخمین می كمند. طلای آفریقای جنوبی خیلی زود در بازا جهانی جای خود را به دست آورد. محصول به طور متناوب افزایش یافت به جز در زان جنگ بوئر Boer war (1902- 1899) كه این امر مدتی متوقف شد.
در دهه 1970 تولید طلا در آفریقای جنوبی و بقیه جهان تثبیت شد. امروزه در آنجا بیشتر از 300000نفر برای تولدی طلا گمارده شده اند. كشف رسوبات زیاد طلا در برزیل در دهه هفتاد فعالیت های پیش بینی كننده ای را به وجود آورد مراكز جدید تولید Sierra pelada در برزیل، كانادا، استرالیا، و نزوئلا و New Guinea(ok tedi ) ایجاد گردید كه موج تغییر عمده ای در توزیع جغرافیایی محصول طلای جهانی شد.
معدن طلا در غنا Ghana (gold Coast) تنها برای بازی كردن یك نقش در قرن بستم آغاز شد. با این همه، رسوبات پیش از قرون وسطی شناخته شده بودند. تولید طلا در زیمباوه و بخش شرقی علفزارهای آفریقای جنوبی حد متوسطی را بوجود می آورد اما نه مقدار معینی در تلوید كلی آفریقای جنوبی.
كل محصول طلا در عهد عتیق در حد ارزیابی شده، تقریبی است. نزدیك سقوط امپراطوری رم این محصول تقریباً 10000t بود. رقم كل تولید t 3000-2000 را برای قرون وسطی در نظر گرفته اند. قبل از كشف آمریكا، تولید سالانه جهانی به حدود t 5رسید.
تولید سالانه به t10 در سال 1700 رسید و در سال 1800 به t15 و در سال 1848به t40 افزایش یافت. تا اینكه رسوبات كالیفرنیایی كشف شد. اوایل 1852، بیش از t/a 200 استخراج شد اما تولید به تدریج تا سال 1890 كاهش یافت. پس از آن، میزان خروجی زیاد معادن آفریقای جنوبی تولید سالانه جهانی را در سال 1904 به t500، در سال 1907 به t700 و در سال 1936 به t1000 رسانید. این رقم به t1700 رسیده كه كشورهای بلوك غرب نیز در آن به مقدار t300 سهم دارند.
تولید طلای كل جهان تا به امروز t105 افزایش یافته است. بیشاز یك سوم طلای موجود توسط بانكهای مركزی ملل صنعتی غربی به عنوان پول رایج نگهداری می شود. حتی سهم بزرگتری در دست بخشهای خصوصی است، و مقدار زیادی از آن به شكل جواهرات می باشد. كراگراندها krugerrands تنها t2000 به حساب می آیند و مقادیر كمتری در صنعت به گردش خد ادامه می دهند سهم بخش خصوصی در تولید كل تا به امروز میان آفریقای جنوبی (%40)، ایالات متحده (%15) امپراوریهای قدیمی(%10)، بریتانیای قدیم(%10)، استرالیا(%10) و كانادا(%5) تقسیم می شود.
در عهد عتیق، دانه های طلا به شستن سینگهای كف رودخانه به دست می آمد كه كار سختی برای رسیدن به مطلوب بوده از 3900 سال قبل از میلاد طلای رسوبی به تكه های بزرگتری ذوب شد. مصریان باستان ابتدا به دنبال استخراج سنگهای طلا بودند. خرد كردن سنگها و شستشو اغلب بر عملیات حرارتی تقدم دارد.
آنالیز یافته های باستانشناسی حاكی از آن است كه در مصر جداسازی طلا از نقره و مس احتمالاً تا اوایل 2000 قبل میلاد امكان پذیر بود. با گداختن مواد به همراه نمك نقره جدا شده و كلرید نقره به دست می آمد. آلیاژ طلا – نقره طبیعی، electrum magicurn به اجزاء خود تجزیه شد. گرفتن مس بصورت سرباره با افزودن سرب به دنبال گرفتن فلز با ارزش از سرب، Cupellation روشی آشناست.
در اسپانیا، رومیان روش استخراج سریع را ابداع نمودند كه در آن جرمهای عظیم سنگها از ارتفاعی پرت شده، خرد می شد و سپس با جریانهای آب حركت داده می شد. ملغمه كردن، Amalgamation احتمالاً از آن زمان به وجود آمد، زیرا آن اولین بار در مقاله ای ردر قرن یازدهم بعد از میلاد عنوان شد. در قرون وسطی، ذوب با سرب و گرفتن فلز از سرب پیشنهاد شد. دستگاههای سنگ شكن آبی نیز برای نرم كردن سنگ معدن معرفی شد و معندكاران پردازش سنگهای طلای حاوی آرسنیك را با روش تشویه ، Roasting آموختند.
كیمیاگران تلاش كردن تا طلا را با تغیر فلزات پایه بسازند. این امر میسر نشد تا پایان قرن هجدهم كه مفهوم كلی آن غلط اعلام شد و این نظریه رد گردیده به هرحال، این تلاشها منجر به در ك هرچه بهتر فرآیندهای شیمیایی تا آغاز علوم طبیعی واقعی گردید.
قرن هفدهم شاهد كشف تصفیه طلا، inquartation،یعنی جداسازی طلا ونقره با اسید نیتریك و Affination، یعنی جدا سازی توسط اسید سولفوریك بود. با پیشرفت صنعت در قرن نوزدهم روشهای جدیدی جای روشهای قدیم را گفرتند اما برخی از روشهای قدیم هنوز هم حائز اهمیت هستند. تولید طلا به عنوان محصول فرعی فرآیندهای متالورژیكی دیگر ( مثلاً تصفیه مس، روی و سرب) نقش بسیار مهمی را در آلمان بازی می كرد. در سال 1863، روش كلری كردن، chlor ination پلتنر، plattners موفق به تصفیه طلا با گاركار گردید.
تصفیه با الكترولید طبق WoHL WILL در سال 1878 ارائه گردید. و هنوز هم برای تمام طلاهای تصفیه شده عیار 9995 و 9999 استفاده می شود. از سال 1888، لیچینگ سیایندی مزایای اقتصادی سنگهای وایت واترزراند را ممكن ساخت چرا كه این سنگها انعطاف پذیری كمتری را نسبت به روشهای دیگر داشتند و این به خاطر توزیع خلوص طلا بود. از سال 1970، لیچینگ سیانیدی جای خود را به فرآیند كربن در پولپ Carbon- in- pulp proces (GIP) داد كه با تصفیه پودر سنگ لیچ شده انجام می گرفت، اخیراً مشكلات اكولوژیكی ناشی از شستشوی سیانیدی به خاطر واكنش سیانیر در فاضلاب ها با پراكسیدهیدروژن بروز نمده است.
گسترش تولید طلا در رزوگارا اخیر به خاطر مكانیزه شدن انتقال سنگ معدن و بهره برداری از آن است. در آمریكای جنوبی، استخراج دستی سنگهای معدن دوباره انجام می گیرد این سیاستگذاری معیارهایی همچون اشتغالزایی، ایجاد شغل برای 500000نفر را تحت تأثیر قرار داده استخراج با حلال به عنوان روشی جید دبرای تصفیه موثر و سریع طلا، مورد تحقیق و بررسی است.
2- خواص
تمایز میان فلزات پاهی و نجیب در بسیاری موارد اختیاری است و به طور كلی با بررسی علمی و داده های متداول تعیین می شود. طلا فلزی است نجبیب و باتمام معیارهای این گروه از عناصر مطابقت می ند: مقاوم در برابر هوا، رطوبت و نوش نرمال- طلا در میان فلزان قابل توجه است زیرا به طور طبیعی تقریباً در حالت عنصر یافت می شود.
1-2 فیزیكی
طلا عنصری است فلزی با عدد اتمی 79، جرم اتمی 19696654دمای ذوب 43/1064 ، دمای جوش 2808 و چگالی g.cm3 32/19.
رنگ این فلز زرد سیر است، ولی وقتی از روشهای فراریت یا رسوبی بدست می آید به رنگ بنفش سیر، ارغوانی یو یا قرمز سیر می باشد. این فلز دارای خواص صیقل پذیری خوبی بوده و دارای عالی ترین جلای فلزی است.
تنها یك ایزوتوپ طبیعی و پایدار از طلا وجود دارد و آن هم ایزوتوپ 75 آن است. طلا دارای تقریبا24 ایزوتوپ رادیواكتیو است كه در میان آنها 5لیزوتوپ نیمه پایدار هسته ای وجود دارد كه این ایزوتوپها از Au177 شروع و به Au204 خاتمه می یابند. زمان نیمه عمر گونه های رادیواكتویز طلا از 35/0 ثانیه كه متعلق به Au 177 است تا d183 روز كه مختص به Au195 است متغیر می باشد.
مهمترین رادیو ایزوتوپ طبیع طلا كه در داروسازی استفاده می شود 195Au است ه اشعه های لا و ع را ساطع می كند. پیكربندی الكترونی طلا [Xe] 4F145d106s1 است. شعاع اتمی آن nm 1439/0 می باشد. شعاع یونی بای عدد كوئوردیناسیون 6، nm1379/0 برای +Au و nm 085/0 برای 3+ Au است.
نقطه ذوب طلا نقطه ای ثابت است كه در مقیاس دمی سال 1968 تعیین شده. واحد سلولی طلا مكعب با سطوح مركز دار FCC( Face- centered cubic) با ثابت شبكه ( ao) nm 4081/0 است. زمانیكه طلا به طور طبیعی به وجود می اید معمولاً ظاهر كریستالی آنچنانی ندار. آن نخ مانند، برگی شكل و در اشكال كروی است كه بر روی آن سطوح مكعبی، هشت وجهی و دوازده وجهی گاهی مشاهده می شوند. وقتی مقدار زیادی از طلای مذاب منجمد شود، یك مدل ویژه از حلقه های متمركز بر روی سطح ظاهر می گردد.
طلای خالص كه به صورت مكانیكی تهیه ندشه باشد بسیار نرم است. سختی آن در مقایس موس Mohs، 5/2 می باشد و در مقیاس برینل HB 18 است. طلا رساناترین فلز است. آنرا می توان به صورت سرد كشید تا از آن سیمهایی با ضخامت كمتر از 10 میكرون به دست آید و سپس آنرا به لایه طایی به ضخامت um2/0 رساند. طلا را می توان بسیار جلا داد. خصوصیت نجیب بودن آن و رن درخشانش به آن جلای زرد زیبایی می دهد. لایه طلایی بسیار نازك مات است و رنگ آن آبی سبز به نظر می رسد.
مقیاس سنجش وزن طلا در ایران به حسب مثقال كه برابر 4/4 گرم است و در خارج از ایران با مقیاس تروی TROY می سنجد كه هراونس تروی ( OZ(TROY معادل با 103431/31 گرم است . درجه خلوص طلا را با عیار بیان می كنند. مقیاس عیار در حقیقت مقدار طلای خالص در 24 قسمت از كل فلز است، یعنی این كه عیار طلای 100 درصد خالص، 24 است. بهتری طلای تجاری كه در ساخت زیور آلات به كار می رود 15 تا 18 عیار است . سیكه های طلا عموما 6/21 عیار است، یعنی در آنها 90 درصد طلا وجود دارد.
برخی خواص یدگرطلا در جدول اورده شده است.
2-2- خواص شیمیایی
از لحاظ شمیایی طلا یكی از م فعالترین فلزات به شمار می رود. طلا با آب، هوای خشك یا مرطوب، اكسیژن ( حتی در دمای بالا)، ازون ( O3)، نیتروژن (N2)، هیدروژن (H2)، فلوئور (F) ید(I)، سولفور (S) و سولفید هیدروژن (H2S) تحت شرایط نرمال واكنش نمی دهد.
طلا در مقابل قوی ترین محلولهای قلیایی پایدار است. حتی هیراكسیدهای گداخته فلزات قلیایی بر روی طلا بی اثرند. همچنین نمكهای فلزان قلیایی با اسیدهای معدنی، و سولفیدهای فلز قلیایی به طلا حمه نمی كنند.
طلا در تماس با تمام اسیدهای خاصل مثل: اسید سولفوریك (H2so4) اسید كلریك (Hcl)، اسید هیدروفلوئوریك (HF)، اسید فسفریك (H3PO4)، اسید نیتریك (HNO3)، به جز اسید سلنیك (Selenious acid; H2 SeO3) و خصوصاً تمام اسیدهای آلی، كاملاً مقاومت نشان می دهد.
برای حل كردن طلا به صورت شیمیایی، بهتری را این است كه اگر یك هیدروهالیك اسید hydrohalic acid با عامل اكسید كننده ای مثل اسید نیتریك، یك هالوژن، پراكسید هیدروژن یا كرومیك اسید (Cro3) تركیب شود، طلا حل می گردد. بدین صورت كه از نیروی اكسنده، همراه با آن از قدرت كمپلكس سازی چندین تركیب همزمان استفاده می شود.
این خاصیت را می توان در محلولی مشهور، با نام تیزاب سلطانی، aqua regia یافت. تیزای سلطانی مخلوطی ازیك مول اسید نیتریك همراه با سه مول اسید هیدروكلریك است. عمل شدید اكسایش آن ناشی از نیتروسیل كلرید (Nocl) و كلر تولید شده از برهم كنش دو اسید است. همچنین طلا می تواند در تركیبی از آب و هالوژن حل شود.
3HCl+HNO3+Au AuCl3+2H2o+No
تتراكلرو ئوریك اسید AuCl3+Hcl AuHCl4
طلا درمحلول های سیانیدی فلزات قلیایی ( حاوی یون سیانید – عامل كمپلكس ساز)، با وجود اكسیژن یا عوامل اكسید كننده دیگر همچون: بروموسیانوژن، 4- نیتروبنزوئیك اسید و 3- نیتروبنزن سولفونیك اسید، حل میگردد بدین شرط كه به سرعت سیانیدها را نابود نكنند
4Au+8NaCN+2H20+o2 4Na[Au(CN)2]+4NaoH
طلا همچنین می تواند یا برم (Br) در دمای اتاق، و بافلوئور (F)، كلرات © ، ید (I)، تلوریم (Te) در دماهای بالاتر تركیب شود.
3/2 Cl2+ Au Aucl3
طلا شدیداً با پراكسیدهای فلزات قلیایی واكنش می دهد و او رات ها aurates را بوجود می آورد. اگر طلا و گوگرد را با هم حرارت دهیم با هم تركیب نخوانند شد، ولی این فلز با وجود اكسیژن و محلولهای پلی سولفید فلزات قلیایی حل شده و تیو او ریتها و احتمالاً بعضی تیو اورات ها بوجود می آید.
تصویر سرعت انحلال طلای خاصل در عوامل اكسید كننده مختلف را نشان می دهد. یكی از خصوصیات جالب طلا این است كه میتواند به صورت سولی و یا كلوئیدی در آید. سولی های آبی طلا بر حسب اندازه ذرات آن می توانند به رنگهای قرمز، آبی یا ارغوانی درآیند. برای تهیه این گونه سولیها، می توان عوامل احیا كننده معمولی را مثل : تانن، فرم آلوهید، هیدرازین، فنیل هیدرازین، نمكهای آهن ( II)، دی اكسید سولفور، نمكهای هیدرازونیوم، اگزالیك اسید یا اسكوربیك اسید به تركیبات طلا اضافه كرد.
سولی زیبایی كاسیوس (CASSIUS) ارغوانی را می توان با اضافه كردن كلرید قطع (Sncl2)II به تركیبات طلا به دست آورد.
تركیب پیچیده و بسیار پایداری دی سیانو اورات dicyanoaurate، به عوامل كاهنده قوی تری مثل روی نیاز دارد. نتایج مشابهی نیز با كربن فعال به دست می آید.
وطلا می تواند با بسیاری از فلزات دیگر آلیاژ شود. در فرآیندهای متالوژیكی ( مثلاً فرآیند كوره بلند رب و كوره انعكاسی برای سنگ معدن مس) طلا و نقره روندی مشابه را طی می كنند. روی، سرب و مس به عنوان جمع كننده برای طلا، با تشكیل آلیاژ عمل می كنند. طلا بزرگترین میل تركیبی را با روی (Zn) و به دنبال آن برای سرب (pb) و سپس مس (Cu) نشان میدهد. در فرآیند Parkes از روی برای خارج سازی طلا از سرب ذوب شده استفاده می شود. وجود تلوریم، سلنیوم، آنتیموان و بیسموت در طلای گرفته شده از سرب یك معضل عمده است، بخصوص در رابطه با فرآیند مكانیكی آن.
طلا در دمای اتاق با جیوه می آمیزد تا آلیاژ ملغمه را شكل دهد می توان جیوه را با گرما دادن تقطیر كرد. از این ویژگی در فرآیند ملغمه كردن amalgamation ، و مطلا كردن استفاده می شود. طلا حالت های اكسایش 5+، 3+، 2+، 1+ دارد. حالت 5+ تنها در AuF5 و هگزا فلوئورواورات ها (v) مشاهده می شود.
طلا در تركیبات مختلف خود به صورت 1و 3 ظرفیتی ظاهر می شود. طلا تمایل بسیار زیادی در تشكیل كمپلكسهایی دارد كه در آن همیشه به صورت 3 ظرفیتی می باشد.
تركیبات 1+ ظرفیتی طلا خیلی پایدار نیستند و عموماً به ظرفیت 3+ ظرفیتی اكسید شده یا این كه به صورت فلز آزاد احیاء می شوند. البته این یك قاعده كلی است كه تركیبات فلزات غیر فعال(نجیب) به آسانی به فلز مربوطه می توانند احیاء شوند، در حالیكه احیاء تركیبات فلزات فعال به آسانی میسر نیست.
تركیبات كمپلكس طلا می توانند به آسانی و پایدار با هالوژنها و گوگرد تشكیل پیوند دهند، در حالیكه این موضوع با پایداری كمتری با اكسیژن و فسفر و فقط با صورت ضعیفی با نیتروژن صورت می گیرد. كمپلكسهای طلا (III) معمولاً مربع سطح است كه در آنها چهار گروه به طلا متصل شده اند. نمكهای 1+ طلا به طور كمی خطی هستند. كوئوردیناسیون 5 یا 6 گروهی نیز وجود دارد ولی كمایبند. طلا برخلاف نقره و مس می تواند تشكیل تركیبات آلی فلزی حقیقتی دهد كه همگی نیز پایدارند.
در مشهورترین تركیبات آلی فلزی طلا این فلز به منگنز (Mn) متصل می شود، كه به عنوان مثال می توان به (C6tl5o)3PauMn(co)5 اشاره كرد. درا ین تركیب دیده می شود كه گروه تری فنوكسی فسفین طلا مثل یك هالوژن (I, Br, Cl) در منگنز كه بونیل هالید عمل می كند.
3- كیمیاگری
1-3 كیمیاگری در قدیم
دوران كیمیا گری یك دوره هزار ساله، از حدود سده سوم پیش از میلاد تا سده هفده بعد از میلاد را در بر می گیرد. آغاز دوره كیمیاگری به سالهای فتح امپراتوریهای ایران و مصر توسط اسكندر مقدونی بر می گردد. در سایه فتوحات اسكندر، دانش یونان باستان با فرهنگ و دانش مشرق زمین در هم آمیخت و از آن فرهنگی “نوبه نام” فرهنگی هلنی شكل گرفت. كیمیاگری یكی ازنتایج پیوند میان دانش یونان باستان، ایران و مصر قدیم است. البته واژه كیمیا و كیمیا گری تا حدود سدهر اول میلادی در نوشته های مربوط به اروپا و خاورمیانه دیده نمی شود و از آن به بعد است كه در برخی از مكاتبات به جای مانده از كیمیا و كیمیاگری نام برده شده است.
كیمیاگران عصر هلنی در اسكندریه، فلسفه ارسویی و سایر دیدگاههای فلاسفه عهد باستان را می دانستند و از آنها در كارهای خود بهره می جستند. براساس نظریه مذكور همه اجسام از چهار عنصر آب، هوا، آتش و خاك تشكیل می شد و علاوه بر ن ممكن بود این عناصر به یكدیگر تغییر و تبدیل یابند.
كیمیاگران اسكندریه در مجموع دو هدف عمده را در فعالیتهای خود دنبال می كردند، یكی تبدیل فلزات ارزان به نقره و طلا، دیگری ساختن چیزی به نام مایه حیات كه هر كه از آن بخورد عمر جاودانه یابد. اصطلاح سنگ فیلسوف (philosopher is stone) در میان كیمیاگران رواج كامل داشت. از نظر آنان سنگ فیلسوف چیزی بود كه مقدار بسیار اندكی از آن می توانست فلزات را به طلا تبدیل كند.
همتای آن می توانست به اشخاص عمر جاودانه بخشد و جوانی و نشاط را به پیران باز گرداند.
نخستین شخصی كه در هنر كیمیای مصری- یونانی به اسم نام برده اند بولاس (Bolas) از شهر مندس (Mandes) واقع در دلتای رود نیل است. سالهای زندگی وی به روایتی 200 سال پیش از میلاد و به روایتی 100 میلادی ذكر شده است. بولاس كوشش خود را به كاری معطوف كرد كه بعداً بعنوان یكی از مشكلات مهم و اساسی و هنر كیمیا جلوه گر شد. او می خواست فلزات كم بها مخصوصاً آهن و سرب را به طلا تبدیل كند( همانطور كه كیمیاگران دیگر همین آرزو را داشتند) از نظر به چهار عنصری كه در آن زمان مقبولیت همگانی پیدا كرده بود اینطور استنباط می شد كه همه اجسام موجود در جهان از چهار عنصر آب، هوا، آتش و خاك به نسبتهای مختلف حاصل شده اند و علت تفاوت خواص آنها از یكدیگر هم، زائیده تفاوت نسبتهای عناصر چهار گانه به كار رفته در ساختار آنها است.
بدینسان فكر می شد با انجام برخی عملیات لازم بر روی اجسام می توان نسبت هر یك از عناصر چهار گانه در آنها را تغییر داد و از آن راه یك جسم را به جسم دیگر تبدیل كرد، مثلا سرب را به طلا تبدیل نمود. آنها شاید می گفتند همانطرو كه می توان از برخی كانیها از راه انجام عملیاتی بر روی آنها به برخی فلزات دست یافت، چرا نتوان با انجام عملیاتی چند بر روی فلزاتی مانند مس، آهن و … آنها را به نقره و طلا تبدیل كرد.
توضیحات بولاس در خصوص ساختن طلا عبارت است از : نخست جیوه را با جسمی فلزی چون منیزی یا آنتیموان ایتالیای یا سلنیت یا سنگ آهك پخته یا زاج میلتوس یا زرنیخ و یا آنچه خود می دانید، بیامیزید، آنگاه خاك سفید را روی سطح مس بریزید تا مس خالص حاصل آید و دست آخر الكترون زرد به آن اضافه كنید تا طلا به دست آید و … البته بایستی در نظر داشت كه انجام عملیات بیان شده در این نوع دستورالعملها تا حدودی غیر عملی بوده و به تكرار نام اجسام نامعلومی در آنها ذكر شده است.
كیمیاگران چینی مانند كیمیاگران اسكندریه به دنبال دو هدف عمده بودند، یكی تهیه طلا و نقره از فلزات ارزان قیمت و دیگر تهیه اكسیر حیات بخش، چینی ها به تهیه اكسیر حیات بخش اهمیت بیشتری می دادند و تهیه طلا را وسیله دستیابی بدان می دانستند. برای مثال در یكی از كتابهای كیمیاگری چین باستان آمده است كه عمر طولانی مایه سعادتمندی است. از طرفی طلا هم فساد ناپذیر است و در بین اشیاء دیگر ارزش بالایی دارد. بدین سان تغذیه كردن از ای نفز طول عمر را در پی می آورد. با توجه به همین مطلب كوتاه می توان پی برد كه انگیزه ساختن طلا در كیمیاگری چین رسیدن به زندگی جاودانی و قدرت بی پایان بوده است.
مهمترین اثر كیمیاگری چین توسط كوهونگ (361-281 پس از میلاد) به نگارش درآمد، كوهونگ در كتاب خود طرز تهیه سولفید استانیك یا اكلیل نیز آورده است. از نظر او اكلیل همان طلا بود. شرح آن عبارت اس تاز :
ورقه های قلع را در اندازه های 6 اینچ مربع و ضخامت یك هشتم اینچ بریده و آن را با لایه ای به قطر یك دهم اینچ گل آغشته به آب پتاس و آب آهك بپوشانید به طوری كه ده پوند قلع در میان هر چهار لایه قرار گیرد. آنگاه آنها در دیگی سفالی نهاده و بر آن سرپوشی بگذارید و آن را سی روز با كود اسب حرارت دهید. قلع از این راه خاكستر شده و قطعه هایی به درشتی لوبیا به اطراف می پراكند كه همان طلای زرد است. در این عمل از هر بیست اونس قلع، بیست اونس طلا به دست می آید.
از آنجایی كه هنر كیمیا ارتباط تنگاتنگی با مذهب داشت و بیشتر در اختیار كاهنان بود، از این رو كیفیت آ ن برای عموم مردم چندان شناخته نبود و بیشتر جنبه رمزی و سحر و ساحری داشت و تا حدودی ترسناك به نظر می آمد. این مسئله در جای خود كیمیاگران را ترغیب می كرد كه كارها و نوشته های خود را از نظر ها پنهان دارند و به هنر خود بیشتر جنبه رمزی و سری بدهند.
جابربن حیان (725 تا 8154 میلادی) مطالعات ریادی در زمینه تبدیل فلزات به یكدیگر انجام داد. فلز جیوه از نظر او بسیار ارزشمند می نمود. پس از آن گوگرد كه خاصیت احتراق داشت از نظر وی وجد اهمیت بود. رنگ زرد گوگرد كه تا حدودی به رنگ طلا می ماند سخت توجه جابر را به خود جلب كرده بود. جابر فكری می كرد كه فلزات مختلف از آمیزش جیوه و گوگرد به نسبتهای مختلف به دست آمده اند. بدینسان از نظر او مشكل تهیه طلا به پیدا كردن ماده ای كه بتواند آمیزش جیوه و گوگرد را اسان كند، محدود بود.
در داستانهای عهد باستان آمده بود كه گردی خشك و ویژه می تواند تبیدل فلزات به هم را میسازد. یونانیان به آن كسریون (xerion) به معنای خشك داده بودند و اما عربها برای آن نام الاكسیر را به كار بردند و اروپاییها به طور تصادفی آن را الیكسیر (elixir) تلفظ كردند. بعدها بود كه بر آن نام سنگ فیلسوف نهادند.
ابوبكر محمد بن زكریا مشهور به رازی دومین كیمیاگر نامدار ایرانی است كه در سده دهم میلادی (865 تا 923 میلادی) می زیست. از كتابهایی كه رازی درباره كیمیاگری نوشته می تون به سرالاسرار نام برد. این كتاب به شیوه ای ساده و عملی نوشته شده اما در آن امكان تبدیل فلزات به یكدیگر ممكن در نظر گرفته شده است. رازی به تبدیل فلزات به یكدیگر اعتقاد داشت و در این زمینه فعالیتهای زیادی از خود نشان داد.
رازی عقیده جابر را در مورد گوگرد و جیوه كه به عنوان سازنده های اصلی جامدات هستند پذیرفت و خودش هم نمك را به عنوان سازنده سوم به آن اضافه كرد.
برای دریافت اینجا کلیک کنید
تعداد کل پیام ها : 0