تقسیمات سیاسی استان تهران

توضیحات

 تقسیمات سیاسی استان تهران دارای 40 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تقسیمات سیاسی استان تهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تقسیمات سیاسی استان تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تقسیمات سیاسی استان تهران :

 
استان تهران با وسعتی حدود 18956 كیلومتر مربع بین 34 تا 5/36 درجه عرض شمالی و 50 تا 53 درجه طول شرقی واقع شده است. این استان از شمال به استان مازندران، از جنوب به استان قم، از شرق به استان سمنان و از غرب به استان قزوین محدود شده و مركز آن شهر تهران است.
بر پایه آخرین تقسیمات كشوری، استان تهران در سال 1373 دارای 9 شهرستان، 22 شهر، 20 بخش، 62 دهستان و 1947 آبادی است.
شهرستان‌های آن عبارت‌اند از:
شهرستان تهران، شهرستان دماوند، شهرستان ری، شهرستان ساوجبلاغ، شهرستان شمیرانات، شهرستان شهریار، شهرستان كرج، شهرستان ورامین، شهرستان اسلام‌شهر.
«جغرافیای طبیعی و اقلیم»
•    ارتفاعات
استان تهران با رشته‌ كوه‌های البرز از استان‌های شمالی ایران جدا شده است. بخش مرتفع البرز در مرز شمال استان به 1500 متر می‌رسد كه در سمت شمال غربی كشیده شده است. در ارتفاعات بالایی كوهستان البرز كه دارای شیب نسبتاً تندی است، امكاناتی بسیار محدود برای دست‌یابی به منابع آب و كشاورزی وجود دارد. از این رو جمعیتی بسیار اندك در این نواحی ساكن شده‌اند. شهرستان و تقریباً همه شهر دماوند در این ارتفاعات قرار گرفته است.
ارتفاع رشته‌كوه‌های البرز به سوی شرق افزایش می‌یابد و در ارتفاع 5678 متری (قله دماوند) به بالاترین حد خود می‌رسد. قله دماوند در مركز البرز قرار دارد و مرتفع‌ترین قله میان چكادهای آسیای غربی و اروپا است. قله دماوند آتشفشانی خاموش است كه اكنون آخرین مرحله‌های پیش از خاموشی كامل را می‌گذراند و خروج گازهای گوگردی و چشمه‌های معدنی این ادعا را تایید می‌كند.
در شمال‌شرقی استان، كوه‌های سوادكوه و فیروزكوه قرار دارد و به ارتفاعات شهمیرزاد در شرق می‌پیوندد.
دیواره جنوبی كوه‌های البرز مركزی را در استان تهران كوه‌های لواسانات و قره‌داغ و كوه‌های شمیرانات كه بلندترین نقطه آن قله 3933 متری توچال می‌باشد، در بر گرفته است. از دیگر ارتفاعات استان می‌توان به كوه‌های حسن‌آباد و نمك در جنوب، بی‌بی شهربانو و القادر در جنوب شرقی و ارتفاعات قصر فیروزه در شرق اشاره كرد.
•     پوشش گیاهی
موقعیت آب و هوایی استان تهران، چه در مناطق كوهستانی و چه در دشت‌ها، موجب پوشش گیاهی از نوع نیمه صحرایی شده است. بارندگی اندك و خشكی هوا باعث رشد خار و بوته استپ‌های صحرایی و نیمه صحرایی به ویژه در بلندی‌هاست.
نواحی جلگه‌ای و دشت‌های استان تهران با شیبی ملایم از شمال شرقی به سوی جنوب غربی كشیده شده است. این مناطق به علت هموار بودن، وضعیتی مناسب برای كشاورزی و تجمع كانون‌های زیستی فراهم آورده است.
دشت‌های گسترده استان در محدوده‌های ورامین، تهران و كرج گسترش یافته و شهرهایی پرشمار را در حوزه‌های خود پدید آورده است. دشت‌های استان تهران از هشتگرد آغاز می‌شوند و تا دشت ورامین ادامه می‌یابند. بخشی از این دشت آبرفتی، در جنوب استان تهران واقع شده است كه با ارتفاع 790 متر از سطح دریا پست‌ترین قسمت استان است. این دشت‌ها از شمال به دامنه‌های جنوبی البرز و از جنوب به شوره‌زارها و حاشیه كویر مركزی و یا رودخانه‌های شور می‌انجامند. پوشش گیاهی این ناحیه از گونه‌های گیاهی خاردار است.
•     اقلیم
در نواحی مختلف استان تهران به علت موقعیت ویژه جغرافیایی، آب و هوای متفاوتی شكل گرفته است. سه عامل جغرافیایی در شكل‌گیری آب و هوای آن نقش اساسی و تعیین كننده دارند:
1- كویر یا دشت كویر كه در جنوب استان تهران قرار گرفته است و عاملی منفی به حساب می‌آید. زیرا باعث گرما و خشكی هوا می‌شود و به همراه خود گرد و غبار می‌آورد.
2- رشته كوه‌های البرز كه در شمال تهران واقع شده و باعث تعدیل آب و هوا می‌شود و از این دیدگاه نقشی مثبت ایفا می‌كند.
3- بادهای مرطوب و باران زای غربی كه نقش آن در آب و هوای استان محسوس و موثر است، ولی نمی‌تواند به طور كامل نقش كویر را خنثی كند.
استان تهران را می‌توان به سه بخش اقلیمی زیر تقسیم كرد:
الف- اقلیم ارتفاعات شمالی
ب- اقلیم كوه‌پایه‌ها
ج- اقلیم نیمه خشك و خشك
گرم‌ترین ماه‌های سال در دو ایستگاه كرج و مهرآ‌باد، ماه‌های مرداد و شهریور است كه دمای آن‌ها به ترتیب 4/25 و 6/29 درجه سانتی‌گراد گزارش شده است. سردترین ماه سال نیز در ایستگاه كرج ماه دی است كه دمای آن 2/1 درجه سانتی‌گراد در طی دوره آمارگیری بوده است. به این ترتیب، اختلاف متوسط دمای سالانه 4/28 درجه است. تابستان‌ها در تهران به ویژه در جنوب و مركز شهر، گرم و در شمال شهر معتدل است.
در زمستان نیز مركز شهر تهران معتدل است، ولی بخش‌های شمالی شهر سرد است و دما بارها به زیر صفر می‌رسد. میانگین روزهای یخ‌بندان در سال‌های 55-1330 در ایستگاه كرج 83 روز و در ایستگاه مهرآباد تهران61 روز گزارش شده است.
وضعیت اقلیمی شهرستان فیروزكوه و دماوند در زمستان‌ها بسیار سرد و در تابستان‌ها خنك است. اقلیم شهرستان‌های ورامین و ری نیز زمستان‌ها به نسبت سرد و تابستان‌ها، گرم گزارش شده است.
•    بارندگی
سازمان هواشناسی میزان بارندگی تهران و شهرستان‌های مجاور آن را از سال 1335 به بعد مورد مطالعه قرار داد. نتیجه‌های به دست آمده از این ایستگاه‌ها نشان می‌دهد نوسان بارش از سالی به سال دیگر بالا رفته و مقدار بارش در سال‌های گوناگون متفاوت بوده است، میزان بارندگی در این استان از جنوب به شمال بیش‌تر می‌شود. میانگین بارندگی سالانه در سال‌های 55-1330 در ایستگاه كرج با 239 میلی‌متر، بالاترین میزان و در ایستگاه مهرآباد با 218 میلی‌متر كم‌ترین مقدار بوده است. بیش‌ترین میزان بارندگی در بسیاری از ایستگاه‌های استان در ماه اسفند است ولی در ایستگاه ورامین بیش‌ترین مقدار بارش در ماه دی است. در همه ایستگاه‌ها كم‌ترین میزان بارش در ماه‌های مرداد، شهریور و مهر است. در سراسر تابستان، هوا خشك و بدون بارندگی یا با بارندگی بسیار ناچیز است. در كوه‌پایه‌های جنوبی بلندی‌های البرز نیز مقدار بارش تا اندازه‌ای بیش‌تر است و نسبت به دشت‌های حاشیه كویر تفاوت دارد. در هر بخش، بین 40 تا 50 درصد كل بارش در فصل زمستان صورت می‌گیرد.

برای دریافت اینجا کلیک کنید