تحقیق در مورد بازی شطرنج

توضیحات

 تحقیق در مورد بازی شطرنج دارای 22 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد بازی شطرنج  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد بازی شطرنج،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق در مورد بازی شطرنج :

بازی شطرنج

بسمه تعالی
یکی از بازی های محبوب امروزی که طرفدارن زیادی را به خودش جلب کرده است بازی شطرنج است که بسیاری از جوان ها و افراد بزرگ سال این بازی را به عنوان سرگرمی و پرکردن وقت های بیکاری خود استفاده می کنند. بازی شطرنج بازی دو نفره ای است که با حرکات مختلف مهره های بازی انجام می شود. در رایانه هم مدل های مختلفی از بازی شطرنج درست شده است. که شما با رایانه شطرنج بازی می کنید. حال فکر کنید بجای مهره های شطرنج افرادی از گروه جنگ ستارگان باشند و شما رهبری گروه های خوب و رایانه رهبری گروه های بد را دارد و شما در بازی شطرنج باید گروه بد را در بازی شکست بدهید. خوب این هم نوعی شطرنج البته از نوع رایانه ای می باشد.

تقویت توانایى كسى همچون یك بازیكن شطرنج امر آسانى نیست. پرورش عضلات بازو یا پاهاى یك وزشكار بسادگى از طریق تمرین با وزنه هاى مختلف قابل حصول است. تمرین همچنین به بهبود سرعت در شنا و دو كمك مینماید. اما چقدر زمان و انرژى باید جهت بدست آوردن مختصر پیشرفت در شطرنج بكار برد؟ هزاران نفر در سر تا سر جهان بطور منظم به بازى شطرنج میپردازند اما در مجموع هیچ پیشرفت قابل توجهى حاصل نمیكنند

. زمانى كتابهاى آموزشى لاسكر، كاپابلانكا و ایوه را مطالعه مىنمودم.گفته هاى ایوه را بخاطر هماهنگى و استدلال منطقى اش ستایش كردم. اما بویژه یادداشتهاى لاسكر را بخاطر دارم.او فرد بسیار خوشبینى بود بواسطه آنكه اظهار میداشت قادر درمدت 120 ساعت یك شطرنج مبتدى را به سطح یك استاد بین المللى برساند.

نمیدانم چه كسانى این اداعاى لاسكر را مىپذیرند اما بیشك فاصله بس درازى است میان كسى كه فقط چگونگى اجتناب از خطاهاى بزرگ را مىداند (مبتدى) و كسى كه به استقلال تكنیكى در بازى دست یافته و به سیستمهاى گشایشى مختلف مجهز بوده و به ظرافتهاى استراتژى شطرنج واقف است (استاد شطرنج) دلیلى وجود ندارد كه یكنفر هنگامیكه استاد شد بتواند با موفقیت به بازیكنان جوان تعلیم شطرنج دهد. استعداد و قابلیت تعلیم و آموزش از ویژگى خاصى برخوردار است من هرگز بطور جدى به پسرم شطرنج را آموزش نداده ام

. فقط وقتى دیدم خیلى مغشوش و سر در گم بازى مىكند كتابى به او توصیه نمودم و گفتم اول این كتاب رابخوان بعد با هم بازى میكنیم. براى كسى به سن و سال او شطرنج فقط یك وسیله بازى و سرگرمى است، مثل یك ترن برقى، اما براى من شطرنج یك حرفه است. من هرگز نتواسته ام طرز تلقى و نگرش او به شطرنج را درك كنم

همانطور كه او نتوانست در این زمینه مرا درك كند. وظیفه یك معلم آنست كه استعداد را در شاگرد خود كشف كند،آنرا شكوفا كرده و پرورش دهد وفقط بعد از این مرحله است كه میتواند با تمرین و ممارست منظم و آشنا كردن وى با مسایل پیچیده و جدید او را به سطوح بالاتر ارتقا دهد. در سال 1972 لئونارد باردن مسئول آموزش شطرنج جوانان (لندن) شد و سال 1976 فرصتى بدست آمد كه من با سى تن از جوانان بازى كنم (بشكل سیمولتانه) این بازى هفت ساعت بطول انجامید

. نتیجه آن 11 مساوى یك شكست و 18 برد بود در سال 1979 بوریس اسپاسكى نیز به بازى مشابهى در انگلیس با جوانان پرداخت. در 5 بازى شكست خورد با 12 نفر مساوى كرد وفقط در 13 بازى به پیروزى رسید. سه نفر از بایكنانى كه موفق به شكست دادن اسپاسكى شدند بعدها به مقام استادى بزرگ نایل شدند و دو نفر دیگر استاد بین المللى یا استاد (فدراسیون جهانى شطرنج) شدند. آن بازیكنى كه مرا شكست داد نیگل شورت بود. بىآنكه بخواهیم به شیوه آموزشى لئونارد باردن بپردازم فقط به عنوان یك بازیكن پیشرو سعى مىكنم به بعضى عوامل كه موجب پیشرفت بازیكنان مىشود اشاره نمایم.

شاید موضوع اصلى كه یك بازیكن مبتدى را همواره بخود مشغول میكند این نكته باشد كه كدام قابلیت و ویژگى ذهنى است كه گواه استعداد ذاتى وى مىباشد. در عصرى كه كتاب و آموزش شطرنج بطور وسیعى گسترش یافته استعداد فطرى از اهمیت اساسى چندانى برخوردار نیست. در این زمینه قالیت كار سخت وپیگیر در شطرنج داراى اهمیت بیشترى مىباشد.

من چند استاد بزرگ را مىشناسم كه از استعداد ذاتى خاصى نیز برخوردار نبوده اند، یكى از آنها بوتونیك است كه براى 15 سال قهرمان جهان بود. وى به عوض استعداد فطرى از یك ظرفیت استثنایى براى كار و تلاش بهره مند بود پس مطالعه شطرنج از عوامل مفید پیشرفت و ترقى در این ورزش است.

اما یك بازیكن چه موقع باید شروع به مطالعه جدى نماید؟ بدیهى است كه نبایستى به یكباره براى كسب یك رتبه با سراسیمگى و شتاب بجلو بتازیم. مبادرت جدى به ورزش شطرنج فشار ذهنى قابل توجهى را طلب مینماید كه این خود مىتواند بازدارنده دیگر مطالعات و اشتغالات ذهنى فرد باشد. اما در شكل متعادل آن شطرنج ورزشى مفید است. معمولاً بهتر است از سنین 10 یا12 سالگى بازى شطرنج را شروع كنیم و تجربه نشان داده است كه در این سنین بازیكن به گونه اى مستحكم پیشرفت نموده و ذهن او را براى تفكر منطقى از آمادگى بیشترى برخوردار است. من گاهى اوقات از خود مىپرسم چگونه باید ارزش و كیفیت بازى را ارزیابى نمود

. آموختن نحوه حركت مهره ها موضوع ساده اى است اما این مسئله مثل آموختن چند كلمه از یك زبان بیگانه است. همانطور كه با فراگیرى چند كلمه نمیتوان مدعى شد قادر به تكلم آن زبان هستیم در مورد شطرنج نیز صرف آموختن حركتها نمیتوان دال بر دانستن شطرنج باشد. شطرنج نیز همچون زبان بایستى بطور پیوسته و دائم مورد تفحص و تحقیق قرار گیرد زیرا همواره چیز جدیدى براى آموختن وجود دارد.

حتى قهرمانان نیز اگر به مطالعه مدام نپردازند دچار پسرفت وتحلیل مىشوند. اگر شما به اوصول علمى شطرنج تسلط یابید و خواهان آن میباشید كه تواناییهاى خود را گسترش و تعمیق بخشید بهتر آن است كه همه بازیهاى خود را ثبت كنید و در فرصتهاى بعدى به تحلیل و بررسى آنها بپردازید. این كار را مىتوانید با دوست یا مربى خود انجام دهید

اما بهتر همان است كه به تنهایی اقدام به تفسیر بازى خود كنید. در این مورد باید دقیق عمل كنید و براى همه بازیهایتان تفسیرى بنوسید – خواه در آن بازى برنده یا بازنده شده باشید. از این طریق میتوانید مراتب تحول فكرى خود را دنبال نموده و به اشتباهات خود و حریفتان پىببرید.توجه داشته باشید كه براى پیشرفت در بازى شطرنج بازى با بازیكنى كه از شما قویتر است مفیدتر است. زیرا بدنوسیله به نقاط ضعف خود پى میبرید

. همینطور مطالعه چند بازى با تمام جزئیات آن –بازیهایى كه سیستم آنها مورد دلخواهتان است – بسیار ارزشمند میباشد. بخاطر سپردن یك شیوه گشایشى سلاحى است كه شما میتوانید از آن در عمل استفاده كنید.با تقلید و پیروى از بازیكنان بزرگ شطرنج قادر خواهید شد كه خود را به سطوح بالاتر بكشانید. از این هراس نداشته باشید كه از بازى كاپابالانكا یا فیشر تقلید كنید چرا كه آنها نیز خود براى رسیدن مقام قهرمانى از همین روش سود برده اند.

بطور كلى ضرورى است كه یك یا دو شیوه گشایش بازى را بیاموزید، و به چند پوزیسیون اساسى در آخر بازى نیز مجهز شوید. هیچ نكته خاصى در آموزش واریاسیونهاى بیشمار وجود ندارد آنچه اهمیت دارد درك شیوه هاى گشایشى مورد انتخابتان و كشف ظرافتهاى استراتژیكى بازى مىباشد.شطرنج از طرفى ساده و از جانب دیگر بازى پیچیده اى است. با شناخت و در نظر گرفتن مسایل فوق آماده خواهید بود كه مهارتهاى شطرنجى خود را با كمك اصول آموزشى تحكیم بخشید

یكى از وظایف مبتدیان در یادگیرى شطرنج آشنایى با قدرت مستقل مهره هاست. بدون آشنایى با قدرت مهره ها نمى توان قضاوت درستى در هنگام تعویض مهره ها داشت و دریافت كه كدام تعویض مقرون به صرفه است.
یكى از متداولترین و ساده ترین روشهاى ارزیابى مهره ها قرار دادن پیاده به عنوان یك واحد نیرو و ارزیابى سایر مهره ها بر اساس آن است:
سه پیاده = اسب یا فیل,
پنج پیاده= رخ
نهپیاده= وزیر

البته به سختى میتوانیم براى مهره شاه ارزش گذارى كنیم، چون یك عامل تعیین كننده در شطرنج مهره شاه است و با سقوط آن بازى به پایان مى رسد.
ارزش نسبى مهره ها پیچیده تر از آن است كه گفته شد. ارزش عددى و حسابى مهره ها به تنهایى نمى تواند میزان ارزشیابى باشد.
بازیكن مبتدى ممكن است تا مدتى با این سیستم ساده حسابى كنار بیاید، ولى بازیكن پیشرفته به خوبى مى داند كه این سیستم در بسیارى از مواقع نمى تواند به صورت كامل كاربرد داشته باشد.مثلاً یك سوار سبك و دو پیاده ارزشى معادل یك رخ دارند، یعنى 5=2+3.

در اینجا مقایسه كاملاً درست است، اما دو فیل در مقابل رخ و یك پیاده گرچه از نظر ارزش حسابى معادل است ولى در عمل قدرت و تاثیرشان فرق دارد. یا سه سوار سبك تقریباً ارزشى برابر با دو رخ دارند، در صورتى كه در جدول ارزش نیروها ارزش دو رخ بیشتر است.این نوع ارزشیابى جنبه انتزاعى دارد و نمیتواند در هر مورد مشخصى صادق باشد. این ارزشیابى حد متوسطى براى بسیارى از وضعیتها مى تواند باشد ولى نمى تواند به عنوان یك اصل پابرجا در هر وضعیتى كاربرد داشته باشد.

ارزش مهره ها نسبى است و با ویژگى هر پوزیسیون رابطه مستقیم دارد. سوارهاى سبك اغلب از نظر ارزش در طول بازى متغییرند.در جریان بازى، نوسانهاى بسیار در ارزش نسبى مهره ها به وجود مى آید.مثلاً قدرت یك رخ بیشتر از یك سوار سبك است، ولى بعضى از اوقات اسب مستقر در یك پایگاه مركزى همپاى یك رخ مىشود.به نمودار یك توجه كنید
نمودار یك.

در اینجا اگر رخ سفید میتوانست در عملیات علیه شاه سیاه شركت كند برترى با او بود، ولى چه از طریق a3 و چه از مسیر f1
اینكار انجام پذیر نیست.
A) 1.Ra3 e4!
2.R×a6 Nf3
3.Ra3 e3!
4.Rb3 e2
و سیاه بازى را مى برد.
B) 1.Rd1 Nf3
2.Rf1 e4
3.Rd1 e3
با وضع برنده براى سیاه.

مى بینیم كه اسب مستقر در خانه d4 با رخ سفید مقابله میكند، و چون سیاه به ازاى از دست دادن تفاوت پیاده اضافى دارد مىتوانیم بگوییم كه سیاه وضع بهترى دارد .
قدرت وزیر نیز در جریان بازى تغییرات گوناگون مى یابد. معمولاً ما وزیر را معادل یك رخ و یك سوار سبك و دو پیاده
مى دانیم، ولى موقعیتهاى وجود دارد كه وزیر با یك رخ و سوار سبك و پیاده قابل مقابله نیست و ارزش كمترى پیدا مى كند. پوزیسیون نمودار 2 این مسئله را به خوبى نشان مى دهد
نمودار دو

.این پوزیسیون بعد از حركت نوزدهم سیاه در بازى نایدروف ـ راگوزین در سال 1948 در مسابقات قهرمانى جهان حاصل شد. سیاه وزیرش را در ازاى رخ و اسب و پیاده قربانى داده است. اكثر صاحب نظران حاضر در آن مسابقه وضع سفید را بهتر مى دانستند . از نظر كمى سفید صاحب برترى است و.

وضعیت او كاملاً محكم است فقط نقطه b2 كمى ضعیف است كه موقتى به نظر مى آید. اما ادامه بعدى نشان داد كه سیاه قربانى وزیر را به خوبى محاسبه كرده است و وزیر سفید به مدت بیست حركت در یك نقطه به صورت غیر فعال باقى خواهد ماند.

ممكن است سوال شود كه چرا یك وزیر به فیل و رخ برترى دارد؟ حركت وزیر تركیبى است از حركت رخ و فیل، ولى این تركیب حركت به وسیله وزیر بهتر به عمل در مى آید.تحرك بسیار وزیر آنرا به صورت ابزار كارآمدى براى حمله در مى آورد، ولى این مسئله زمانى كه رخ و فیل همكارى كامل داشته و به خوبى در مكانهاى مناست استقرار یافته باشند فرق مى كند.

تئورى آخر بازى نشان مى دهد كه گاهى وزیر نمى تواند حتى از یك رخ و پیاده ببرد (زمانى كه در موقعیت عالى دفاعى قرار داشته و همكارى كامل بین آنها برقرار باشد). در بازى حاضر این همكارى به وجه شایان توجهى بین سوارهاى سبك سیاه وجود دارد و به وزیر سفید امكان نمى دهند كه هدف مناسبى براى حمله پیدا كند.

برای دریافت اینجا کلیک کنید