آثار و زندگینامه ناصر خسرو قبادیان

پى‏نوشتها و مآخذ: 

1- كلیات سعدى شیرازى، به تصحیح محمدعلى فروغى، تهران، امیركبیر، ص‏15. 

2- همان، بوستان، ص‏6; اقبال آشتیانى، ادب،1317ش، تهران. 

3- شاهنامه، ج‏1، ص‏6، خاور، تهران، 1312 ش. 

4- دیوان فرزدق، ج‏2، دار صادر بیروت، ص‏180; در این قصیده میمیه فرزدق، و در بیت‏بیت آن، پیوند دین، انسانیت و ولاى اهل‏بیت، به چشم مى‏خورد. 

5- دیوان ناصرخسرو، به تصحیح مینوى و محقق، انتشارات دانشگاه تهران. خز ادكن خز بسیار نرم و تیره‏رنگ. 

6- همان، قصیده‏19. زنگ نخست‏به معناى نور ماه و پرتو آفتاب، و زنگ دوم به معناى زنگار و چركى باشد كه بر روى فلزات و آهن نشیند. نگ: دهخدا، لغت‏نامه. 

7- همان، قصیده‏3. امیرالمؤمنین على(ع) در وصف غوغا فرمود: هم الذین اذا اجتمعوا غلبوا و اذا تفرقوا لم یعرفوا: [غوغا و فرومایگان] آنانند كه چون فراهم آیند پیروز گردند و اگر پراكنده باشند شناخته نشوند. و گفته شده: غوغا، مردمانى‏اند كه چون فراهم آیند زیان رسانند و اگر پراكنده بوند، سود دهند. نگ: سید رضى، نهج‏البلاغه، قصار،199. 

8- همانند ماجراى شگفت تاریخى، كلامى كیسانیه. نگ: مجله كلام اسلامى; كیسانیه، افسانه یا حقیقت؟ شماره‏19 و شماره‏هاى بعد و كتاب تاریخ و عقاید اسماعیلیه از فرهاد دفترى درخور مطالعه است. 

9- همان، قصیده 34. كوتوال: دژبان و نگهبان قلعه. 

10- همان، قصیده‏53. 

11- محمد حسین مظفر، سید علوى، امام جعفر صادق(ع)، تهران،1367، ص‏420. 

12- دیوان ناصر خسرو، قصیده 10. 

13- همان، قصیده 12. 

14- همان، قصیده 4. پرهون: طوق، گردن‏بند، دایره. 

15- سوره اعراف، آیه‏179. 

16- سوره فرقان، آیه 44. 

17- همان، قصیده 45. و نگ قصیده‏49: به دین از خرى دور باش و بدان كه بیدینى اى پور بیشك خرى است

18- همان، قصیده‏13. 

19- همان، قصیده‏123. 

20- همان، قصیده 50. جواز اول به فتح به معناى تجویز و روا و جواز دوم به ضمه یعنى سنگ هاون. 

21- سوره بقره، آیه 2. 

22- دیوان ناصر خسرو، قصیده‏123. 

23- سوره مؤمنون، آیه‏هاى 12 تا 14. 

24- سوره سجده، آیه‏هاى‏7 تا9. 

25- دیوان ناصر خسرو، قصیده 24. 

26- همان، قصیده 4. و نگ به ابیاتى از قصیده‏هاى 5 و 8 و3 و123. 

27- همان، قصیده 24. 

28- سوره تین، آیه 4. 

29- دیوان ناصر خسرو، قصیده‏109. 

30- سوره تین، آیه 5. 

31- دیوان ناصر خسرو، قصیده 24. 

32- دیوان منسوب به امیرالمؤمنین(ع)، ص‏45، چاپ سنگى،1283ق، تبریز. 

33- دیوان ناصر خسرو، قصیده‏46. 

34- ابوالقاسم پاینده، نهج‏الفصاحه، ص‏66، جاویدان علمى،1346 ش، تهران و نظیر آن نگ: آمدى، محدث ارموى، فهرست غرر و درر، دانشگاه تهران، ص‏393: «لا عدو اعدى على المرء من نفسه‏». 

35- سوره شمس، آیه‏7 تا 10. 

36- سوره انسان، آیه‏3. 

37- سوره بلد، آیه 10. 

38- دیوان ناصر خسرو، قصیده 4 و نگ: قصاید33 و 144. 

39- همان، قصیده‏6. 

40- همان، قصیده 4. 

41- همان، قصیده 10 و همان مضمون، بنگرید: قصیده 30. سدوم: شتر به هیجان آمده و خشمگین. 

42- محمدبن على، صدوق، الاعتقادات، ص‏29، هزاره شیخ مفید، قم. 

43- محمدبن یعقوب كلینى، اصول كافى، ج‏2، ص 71 و67، مكتبه الصدوق، تهران. 

44- دیوان ناصر خسرو، قصیده 10. 

45- همان، قصیده‏133. 

46- سوره بقره، آیه‏187. 

47- محمد باقر مجلسى، بحارالانوار، ج‏61، ص‏65، چاپ جدید. 

48- دیوان ناصر خسرو، قصیده 5. 

49- همان، قصیده‏133. 

50- همان، قصیده 5. 

51- سوره زخرف، آیه‏هاى 22 تا 24. 

52- سوره بقره، آیه 170. 

53- دیوان ناصر خسرو، قصیده 20. 

54- همان، قصیده‏3. مراد از خرد و جان سخنگوى، نفس ناطقه انسانى است. 

55- همان، قصیده‏9. 

56- سوره احزاب، آیه 21. 

57- دیوان ناصر خسرو، قصید 24. 

58- سوره اسراء، آیه 12. 

59- سوره فصلت، آیه 44. 

60- سوره انفال، آیه 24. 

61- همان، قصیده 2. 

62- همان، قصیده‏6. 

63- دیوان ناصرخسرو، قصیده‏16. 

64- نهج‏البلاغه، خطبه‏153. و نگ سوره بقره، آیه‏189. 

65- دیوان ناصرخسرو، قصیده 22. 

66- همان، قصیده 74. 

67- همان، قصیده 144. 

68- همان، قصیده 241. 

69- همان، قصیده‏26. 

70- سوره آل‏عمران، آیه 104. 

71- دیوان ناصرخسرو، قصیده 42. 

72- نهج‏الفصاحه، ص‏560. 

73- دیوان ناصرخسرو، قصیده‏216. 

74- همان، قصیده‏147. 

منبع:فصلنامه مشكوه>شماره 55