بررسی مباحث ریاضیات و ژنوم

مقدمه
 
تقریباً در نزدیكیهای قرن بیستم (اواخر قرن نوزدهم) خبر چشمگیری اعلام شد:
اتمام طرح اولیه ژنوم انسان. كه این مرحله مهمی از زندگی نوع بشر محسوب می شود كه تقریباً 150 سال پیش در اُدیسه هومر و با كشف و پژوهش چشمگیر مندل 
(1884-1822) شروع شده بود و شاید به جرأت بتوان گفت بسط طرح اولیه ژنوم انسانی نقطه عطفی در تاریخ تحول علم زیست شناسی بوده است.
قرن بیستم دوره پیشرفت چشمگیر در همه علوم بود. اما می توان گفت كه هیچ یك از علوم به اندازه زیست شناسی مولكولی پیشرفت قابل توجهی نداشته اند. زیست شناسی مولكولی یك دیدگاهی از شخصیت انسانی برای فهم پیچیدگیهای زندگی انسان ارائه می كند و اما ریاضیات در طی این دوره متحرك، ثابت كرد كه خدمتگزار پیشرفت بوده است و در این راه علوم ریاضی نقش تسریع كننده در فهم ژنوم داشتند و بدین صورت یك رابطه تنگاتنگ و یك همكاری عمیق بین ریاضیات و زیست شناسی شكل گرفت. با اینكه سابقاً زیست شناسی مولكولی یك موضوع جدید و نویی بود ولی هم اكنون یك موضوع كاملی است كه در بسیاری از قسمتهای علوم از جمله ژنتیك مولكولی نقش مهمی را ایفا می كند.
همكاری ریاضیات با علوم زیستی و بینش آن نسبت به ژنوم انسانی و گونه های دیگر یك موضوع بسیار جذابی است كه در این جا فقط به یك جنبه كوچكی از این فعل و انفعالات پرداخته می شود. در آغاز به تاریخچه كوتاهی از ریاضیات مشمول در ژنتیك می پردازیم و سپس به بینش ریاضی نسبت به مفهوم فاصله پرداخته می شود.
قبل از آن یك چشم اندازی از طرح اولیه بیولوژی مولكولی و ژنتیك در زیر بیان می‌گردد.
ریاضیات و ژنوم : ریاضیات و ژنتیك كلاسیك (روزگاران قدیم)
در زمانهای باستان زیست شناسان از این موضوع آگاهی داشتند كه فرزندان گونه هایی از گیاهان و حیوانات شبیه والدینشان هستند. اما سؤالی كه در اینجا مطرح می باشد این است كه چرا تفسیر به این مطلب به علمی كه ما هم اكنون آن را تحت عنوان وراثت می‌شناسیم مدت زمان زیادی طول كشید؟
جواب سؤال اینگونه به نظر می رسد كه گونه های حیوانی هیچ الگویی مطابق مدلهای عملی نداشتند تا ما را به این بینش رهنمون كنند. شاید پرش به جلوی مندل به این دلیل بود كه او از طریق تحلیل ریاضی داده های مورد آزمایش ، یك ارتباطی بین فتوتیپ نخودهای آزمایشی با مكانیزم ژنتیكی آنها بدست آورد.