مقاله اثر مقادیر مختلف و اندازه ذرات کانی های آلومینوسیلیکاته و گلاکونیت ‎بر ناپدید شدن شکمبه ای ماده خشک، مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های خونی گوسفند دالاق

توضیحات

 مقاله اثر مقادیر مختلف و اندازه ذرات کانی های آلومینوسیلیکاته و گلاکونیت ‎بر ناپدید شدن شکمبه ای ماده خشک، مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های خونی گوسفند دالاق دارای 25 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر مقادیر مختلف و اندازه ذرات کانی های آلومینوسیلیکاته و گلاکونیت ‎بر ناپدید شدن شکمبه ای ماده خشک، مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های خونی گوسفند دالاق  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر مقادیر مختلف و اندازه ذرات کانی های آلومینوسیلیکاته و گلاکونیت ‎بر ناپدید شدن شکمبه ای ماده خشک، مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های خونی گوسفند دالاق،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر مقادیر مختلف و اندازه ذرات کانی های آلومینوسیلیکاته و گلاکونیت ‎بر ناپدید شدن شکمبه ای ماده خشک، مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های خونی گوسفند دالاق :

به منظور بررسی اثر کانی­های آلومینوسیلیکاته طبیعی و گلاکونیت در تغذیه گوسفند، دو آزمایش مستقل انجام شد. در آزمایش اول، ناپدید شدن ماده خشک این کانی­ها، در دو سطح اندازه ذرات 1-85/0 میلی­متر و 5/0> میلی­متر به روش کیسه­های نایلونی بررسی شد. بدین منظور، سه رأس گوسفند نر فسیتوله شده نژاد دالاق در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چیدمان فاکتوریل 2×4 مورد استفاده قرار گرفتند. در آزمایش دوم، اثر جیره­ای سطوح مختلف زئولیت و پرلیت بر میزان مصرف خوراک، قابلیت ­هضم ظاهری مواد مغذی، رطوبت مدفوع و فراسنجه­های خونی مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح چرخشی با 4 تیمار، 4 دوره و 4 رأس میش بالغ انجام شد. هر دوره آزمایشی، 15 روزه بود که 10 روز به­عنوان دوره عادت­پذیری و 5 روز برای جمع­آوری کل مدفوع در نظر گرفته شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره شاهد، جیره شاهد + دو درصد زئولیت، جیره شاهد + دو درصد پرلیت و جیره شاهد + یک درصد زئولیت + یک درصد پرلیت بود. از لحاظ ناپدید شدن ماده ­خشک بین دو اندازه فیزیکی کانی بنتونیت تفاوت معنی­داری وجود نداشت (05/0P>)، در حالی­که در دیگر کانی­ها این مقدار برای اندازه درشت­تر هرکانی، در هر زمان، به­طور معنی­داری کمتر از اندازه ریزتر آن کانی بود (05/0P<) به­طوریکه بیشترین اختلاف در مورد زئولیت در زمان 48 ساعت و به ترتیب برابر با 71/6 و 03/52 درصد در مورد اندازه درشت­تر و ریزتر بود. آزمایش دوم نشان داد که قابلیت ­هضم ظاهری پروتئین ­خام، کلسیم و فسفر در تیمار دریافت کننده 2 درصد زئولیت به طور معنی­داری بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0P<). استفاده از 2 درصد زئولیت و پرلیت در جیره، می­تواند سبب بهبود عملکرد میش­ها شود.

برای دریافت اینجا کلیک کنید